Eindelijk is een journalist gaan vragen wat de maker zelf vindt van het feit dat de EO zijn programma bewerkt en verknipt.

NOS-correspondent Tim Overdiek legde telefonisch contact met Sir David Attenborough.

'Sir David luisterde met een gewillig oor. Ja, hij wilde best reageren op de bevindingen van evolutie-bioloog Gerdien de Jong, die de Britse en Nederlandse versie naast elkaar had gelegd en had geconstateerd dat de EO iedere verwijzing naar de evolutie-theorie zou hebben verdonkeremaand. Censuur! Inderdaad, dat kwam ook op hem niet prettig
over.'

Na zich per toegestuurde faxen uitvoerig op de hoogte te hebben gesteld van de coupures die in zijn programma werden aangebracht, vond Sir David die vermeende censuur in een later gesprek merkwaardigerwijze helemaal niet meer zo stuitend.

'En dat sommige kijkers waren beledigd, dat nam Sir David naar eigen zeggen maar op de koop toe. Gebeurde wel vaker, kon hij zich niet druk over maken.'

In 2003 maakte de toen 86-jarige Ingmar Bergman tegen de verwachtingen in toch nog een speelfim, zijn laatste.

In Saraband spelen Erland Josephson en Liv Ullman opnieuw de rollen van Johan en Marianne, zoals zij die in de jaren zeventig vertolkten in 'Scènes uit een huwelijk'.

Bergman is tijdens de opnamen gefilmd en hieronder zijn drie fragmenten uit 'the making of Saraband' te vinden.

Fascinerend om te zien hoe de energieke Bergman omgaat met de acteurs en elke beweging en emotie voordoet en met ijzeren hand regisseert.
In deel 3, in een gesprek met de acteurs, wordt duidelijk hoe hij zijn eigen ervaringen (hier: met de dood) in de film verwerkt - een kenmerk van veel van zijn films.

In het geruis van de eerste ochtendbui springen de tonen eruit die de regendruppels maken op de metalen borden en mokken die gisteravond, na het eten voor de tent, buiten zijn blijven staan.

Kent de kijker de identiteit van de EO? Dus als de kijker het EO-logootje in de linkerbovenhoek van het scherm ziet, weet de kijker dan dat hij met gemanipuleerde, gecensureerde informatie van doen heeft?

Aan het waarschuwingssysteem van het logootje kan veel verbeterd worden.

Het tv-programma Netwerk wordt gemaakt door de EO en de NCRV. Is tijdens een uitzending in de linkerbovenhoek te zien welke omroep op die dag verantwoordelijk is voor het programma? Om de twee minuten het EO-logo vol in beeld lijkt een adequater signaal.

Ook tijdens het radioprogramma De Ochtenden op Radio 1 zou om de drie minuten met een jingle moeten worden aangegeven dat de EO op dat moment verantwoordelijk is voor de inhoud.

Op die manier kunnen de kijkers en luisteraars beter worden geïnformeerd, zodat zij weten wanneer zij te maken hebben met het werk van programmamakers die hun achterlijke wereldbeeld aan anderen proberen op te dringen.

Stelling VII uit de Manifesten van Harry Mulisch (1958):

'Konservatoria en akademies. Omdat iedereen een brief kan schrijven, lijkt schrijven gemakkelijker dan komponeren of schilderen. Dit gemak is het gevaar, dat afgeleerd moet worden. De schrijver moet even veel afleren als zijn kollega's moeten aanleren; en afleren is moeilijker dan aanleren omdat er geen opleiding voor bestaat: iedere schrijver moet zorgen voor zijn eigen 'afleiding'.
Iedereen schrijft met groter gemak dan de schrijver. Schrijven is iets, dat moeilijker wordt. De dag komt, dat het onmogelijk is geworden. Reikhalzend ziet de schrijver uit naar die dag van het volstrekte meesterschap.'

Uit de vele interviews die hij dezer dagen heeft gegeven, krijg ik de indruk dat hij op dit moment niet schrijft. Nooit meer schrijft? Is de dag gekomen dat het onmogelijk is geworden?

Vandaag is Harry Mulisch tachtig jaar geworden.
Wij feliciteren hem met het bereiken van het volstrekte meesterschap. En dat is niet ironisch bedoeld. Ik heb al zijn boeken in de kast staan - wat een rijk en grootmeesterlijk oeuvre!

De EO censureert al jaren natuurdocumentaires.

Gerdien de Jong, universitair hoofddocent evolutiebiologie aan de Universiteit Utrecht heeft op zorgvuldige, haast wetenschappelijke wijze aangetoond dat de EO bijvoorbeeld teksten verandert, fragmenten verknipt - of zelfs een hele aflevering weglaat - van David Attenboroughs BBC-serie 'The Life of Mammals'.

Alle teksten en beelden die, al is het maar in de verte, zinspelen op de evolutietheorie worden verwijderd.

Dit is een tekst van David Attenborough, door hemzelf op onnavolgbare wijze voorgedragen:

'A 100 million years ago forests like these were just developing and were dominated by Dinosaurs.
But as the giant reptiles slept, tiny creatures were stirring.
They were the early mammals.
Despite this humble beginning, their descendants would ultimately take over the whole world.
Yet the rise of this great dynasty was founded on the most surprising diet.'

Daar blijft In de EO-versie niet veel van over. Een vrouwenstem zegt in het Nederlands:

'Veel zoogdieren zijn echte overlevers, zoals spitsmuizen, die 's nachts op jacht gaan.'

(Over de EO via NOS.nl/nosjournaal:)
'Uit onderzoek blijkt dat 61 procent van de EO-leden gelooft dat God de wereld in zes dagen heeft geschapen. Slechts 1 procent steunt de evolutieleer.'

Dat de EO-bazen hun kijkers dom willen houden, wisten we al. EO-kijkers zijn niet tot zelf-oordelen in staat. De gemiddelde spitsmuis is intelligenter dan een doorsnee EO-directeur.
Maar nog kwalijker is het feit dat ze het werk van een schrijver/programmamaker onherstelbaar hebben verminkt.

Naar de programma's van de EO zal ik vanaf nu niet meer, of zeer selectief kijken.

'Na het diner volgde de vergadering. In snel tempo werkten we de agenda af. Daarna trokken we de stad in en hebben we menige kroeg onveilig gemaakt. Maar dat is een ander verhaal.'

Mogen wij u allen verzoeken een op schrift gesteld verslag of een mondeling verhaal niet meer te beëindigen door de lezers of toehoorders een ander verhaal te beloven?

De slotzin 'Maar dat is een ander verhaal' (variant: 'Maar da's weer een heel ander verhaal'), wordt meestal gebruikt om stoer te doen - de suggestie te wekken dat het er behoorlijk ruig aan toe is gegaan.

Laat de zin weg, of vertel dat andere verhaal er meteen bij.

En dan eerlijk zijn, de waarheid vertellen.

'Na één drankje in één kroegje was het de hoogste tijd op huis aan te gaan, want de volgende ochtend moest iedereen om negen uur weer op kantoor zijn.'

Mag de volgende slotzin dan ook meteen in de ban gedaan?

'Na het diner volgde de vergadering. In snel tempo werkten we de agenda af. Daarna besloten we een afzakkertje te gaan nemen. En het bleef nog lang onrustig in de binnenstad.'

Met de uitgebreide media-aandacht voor de presentatie van nieuwe omroepplannen wordt de kijker waardevolle informatie geboden.

Zo weet ik nu al zeker dat ik komend winterseizoen geen seconde naar de vier RTL-zenders zal hoeven kijken.

Met vakantie naar het buitenland? Mijn vader en moeder zullen het nooit hebben overwogen. Te duur. Een reis naar het buitenland spaarde je niet van De Gruyters kassabonnenacties bij elkaar ('En betere waar èn tien procent, alleen de Gruyter').

De verste bestemming was Winterswijk en die lange, jarenlang ondernomen dagreizen naar de vaste boerderij daar, per fiets, boot en trein, heb ik al eerder beschreven.

In het jaar van de foto bleven we dichtbij huis. Na tien minuten lopen hadden we onze vakantiebestemming bereikt, zevenhonderd meter van huis.

We brachten de vakantie door op de volkstuin van mijn vader - het eigen stukje duingrond even voorbij Meer en Bosch, waarop mijn vader (weet ik zeker) intens gelukkig is geweest.

We sliepen in het oude houten schuurtje, links - niet op de foto. Of zette vader de tent op? Of sliepen mijn moeder en mijn zusje gewoon thuis?

En wat deden we de hele dag? Naar het strand gaan. Op de achtergrond zijn de duinen van Kijkduin te zien.

Nog jarenlang vertelden mijn ouders over het grote nadeel van dichtbij huis met vakantie gaan. Er was een constante stroom van bezoekers langsgekomen.
Familie en vrienden - allemaal hadden ze gehoord van onze rare vakantie op de tuin, dus het ge-oehoe en 'Daar zijn we!' was niet van de lucht geweest. En mijn moeder moest voortdurend heen en weer naar huis voor visiteversnaperingen. Aan het eind van de vakantie waren mijn ouders bekaf van al het bezoek.

Ik heb het van huis uit meegekregen - in de vakantie kun je maar het beste niet met vakantie.

Hoi Evert, even een mail om je te laten weten dat we zaterdag niet kunnen komen. Dat we nooit meer kunnen komen.
Hoe lang zijn we vrienden geweest? Vanaf de lagere school, dus minstens veertig jaar. We waren dikke vrienden. Maar nu hebben we gelezen dat te dikke vrienden jouzelf dik kunnen maken en omdat ik er alles aan doe af te vallen, moet ik dus helaas de vriendschap opzeggen.
Guusje schat jou op rond de honderd kilo, dus echt te dik voor mij. Het is jammer maar mijn gezondheid gaat voor. Als jij wat aan je dikte zou doen en laten we zeggen vijftien kilo weet af te vallen, kunnen we misschien nog 's contact opnemen. Doeg, je ex-vriend Lex.

Nieuw: Nederland Fietsland

Aangevuld: Apparaten die ik heb gekend

Een onweerstaanbare song van countryzanger Rodney Carrington.
Een oproep aan alle vrouwen.
Omwille van de wereldvrede: laat ze me zien!

(N.B. in de clip worden even ook mannenborsten getoond!)

Well it seems to me that this whole worlds gone crazy
theres too much hate and killin goin on
but when i see the bare chest of a woman
my worrys and my problems are all gone
no one thinks of fightin, when they see a topless girl
baby if you would show yours too, we could save the world

show them to me, show them to me
unclasp your bras and set those puppy free
they'd look a whole lot better without that sweater baby I'm sure you'll agree
if you got, two fun bags,
show them to me

'Staat nu in de kranten dat je via internet heel goedkoop aan nieuwe tanden kan komen. Niks nieuws: in Duitsland kon je allang tandartsen laten bieden op jouw tandbehandelingen.

Ikzelf heb vorig jaar nieuwe tanden laten plaatsen in Oberhausen. Na inschrijving op de Duitse site met de vraag: wie maakt voor mij een knap bovengebit, stroomden de aanbiedingen binnen.

Uiteindelijk koos ik voor Herr Doktor Sträubel, die meldde dat hij voor nog geen negenduizend euro een stel kronen kon plaatsen, waarmee ik er tien jaar jonger uitzag en dat bovendien het geheel herausnehmbar was (wat makkelijker is kwa poetsen).
Mijn Nederlandse tandarts had de hele behandeling op meer dan 23.000 euro's geschat, de aflegger.

Nou, op de foto ziet u dat het resultaat er niet om liegt.

Ik moest er dus voor naar Oberhausen, maar dat is een paar uurtjes rijden en ik kon dus al om elf uur in de ochtend in Herr Doktor Sträubels stoel plaatsnemen - een keukenstoel, want Herr Doktor Sträubel doet niet aan moderne flauwekul met praktijksalons vol hoogpolig tapijt en hoogboezemige assistentes.

Hij trekt en boort gewoon in de keuken van de boerderij. Want Herr Doktor Sträubel is namelijk ook boer, tevens veearts (tijdens mijn behandeling werden er vier varkentjes geboren!).

Ik mocht mijn voortanden zelf uitzoeken uit een grote bak waarin hij alle tanden die hij ooit heeft getrokken heeft verzameld.
Ja, goed, ik heb tweedehands tanden in, maar het is wel van een grote natuurlijkheid, zegt iedereen.

Nou en om twee uur 's middags kon ik weer naar huis.
En toen heb ik met mijn nieuwe tanden nog een heerlijke Oberhausense Fieberwürstel gegeten en dat beet heerlijk weg!'

H. J. Vleeshouwer, internetpatiënt

Ook als de route naar huis overbekend is, schakelt Evert het systeem in.

Het gaat Jacqueline opvallen dat hij hun gesprekken in de auto steeds vaker onderbreekt met: 'Stil 's, wat zegt ze?'

En dat hij elke keer glimlacht als de vrouw met de verkeerde accenten zegt:
'UtrechtSEEE Straatwech, links ánhouden!'

Alleen aan Masja, haar beste vriendin, durft Jacqueline te vertellen dat ze bang is dat Evert verliefd is geworden op de vrouwelijke stem in zijn navigatiesysteem.

'Als ik in een college vertel dat in de vroege jaren zestig alle damesfietsen omafietsen waren, zetten mijn studenten grote ogen op.

'Hè? Waren alle dames toen oma's? Hoe zit dat dan, professor De Ruwe? ', vragen mijn studenten me (want mij gewoon Angel noemen, durven ze niet, o, ze zijn zo vormelijk).

Dan leg ik geduldig uit, dat alle vrouwen toen - meisjes, moeders - op zwarte fietsen zonder stang in het midden reden en dat oma's toen ouder waren of leken dan nu en vaak helemaal niet meer fietsten. (Mijn moeder deed toen ze zestig was haar fiets weg, bang voor ongelukken).

'Dus,' concludeert de slimste student, 'er bestond toen niet zoiets als een omafiets!'
En zo is het.
In de jaren zestig bleef de damesfiets zwart, alleen in de hipste kringen deed de witte fiets zijn entree (maar dat is een apart college).
Pas rond 1980 gingen meisjes op zwarte damesfietsen rijden, die omafietsen werden genoemd.

Die hippe omafietsen waarmee nu wordt geadverteerd, met z'n knallende kleuren en z'n bonte prints ('Beschilderd met een kwast die in de LSD is gedoopt', zeiden we vroeger), hebben niets met de klassieke omafiets te maken.

Het ziet er overigens naar uit dat de omafiets binnenkort een andere gedaante krijgt.
De Fietsersbond bepleit, dat 55-plussers - in verband met hun vele dure valpartijen - zijwielen aan hun fietsen moeten monteren.

Ja, zeg! Ik zou dus al jaren op zo'n invalidefiets moeten rijden.
Als dat echt wordt ingevoerd, zal ik mijn fiets met zijwielen dusdanig in de fluorescerende spacekleuren zetten, dat mij passerende weggebruikers een flash krijgen alsof ze een pond paddo's naar binnen hebben gewerkt.'

Prof. dr. Hako 'Angel' de Ruwe

Zolang je mobiele gesprek in een trein wegvalt in een tunnel, is Nederland niet af.

Twee fragmenten uit een optreden in 2006 tijdens een Comedyshow in Montreal, Canada.

Het onderwerp van zijn bijdragen: John Cleese Himself.

Eerst is hij voorzitter en jurylid van de Cleese Idol-competitie - de kandidaten moeten proberen zo goed mogelijk John Cleese te imiteren.

Tot slot houdt Cleese een toespraak ter gelegenheid van het overlijden van John Cleese.

We zijn vandaag tegen een probleem opgelopen dat we graag voorleggen aan trendwatcher en straatbeeldonderzoeker Joland S. de Neck.

- Meneer De Neck, goedenavond. Vanmiddag, op een weg door de duinen, liep een ouder stel voor me uit, een man en een vrouw, en aan de rugzak van de man bungelden twee beertjes

'Ai!'

- Het waren twee kleine bruine knuffelbeertjes en onze vraag aan u luidt: kan dat zomaar

'Nee, dat kan natuurlijk helemaal nìet. U zegt ouder stel - hoe oud was de man, schat u?'

- De vijftig gepasseerd. Grijs haar, driekwart broek, sportschoenen, pet met klep, een robuuste khakikleurige rugzak

'Waaraan twee bungelende beertjes. Nee, dat is ernstig. U weet dat het in Nederland al een paar jaar zo is, dat mannen van boven de vijftien die in het openbaar met knuffelbeertjes worden gesignaleerd door de politie van straat mogen worden gehaald? Uw oude beertjesdrager liep in de duinen en er was in geen velden of wegen politie te zien?'

- Als je ze nodig hebt, zijn ze er niet. Had ik zelf actie moeten ondernemen, vindt u

'Eigenlijk wel. U had de man staande moeten houden en een gesprek beginnen over het belachelijke van een vijftigjarige man die in het openbaar rondsjouwt met twee beertjes aan zijn rugzak. En over het slechte voorbeeld dat hij zo de jeugd geeft. Misschien was hij tot inzicht en inkeer gekomen en had hij de beertjes in de rugzak geborgen, waar ze thuishoren. Ik bedoel: ook niet best - beertjes in de rugzak - maar wat niet ziet dat niet deert.'

- We zullen een volgende keer onze burgerplicht doen - dank voor uw toelichting.

De complete oplage van het Spaanse satirische weekblad El Jueves moet uit de handel worden genomen op last van het hooggerechtshof.

Een cartoon van de Spaanse kroonprins Felipe en zijn vrouw wordt als schadelijk voor de goede naam van de koninklijke familie beschouwd.

Spaanse ouders krijgen een premie van 25OO euro bij de geboorte van hun kind. In de spotprent zegt de kroonprins tegen zijn vrouw:
'Als je nu zwanger wordt, ben ik dichter bij werken dan ik ooit ben geweest!'

De tekenaar hangt een gevangenisstraf van twee jaar boven het hoofd.

Welke Nederlandse tekenaar maakt een prent waarop we onze kroonprins in een zelfde positie zien afgebeeld, zeggende:
'Ik zag een tekening van collega Felipe en ik dacht: dat zouden wij eens moeten proberen!'
Die tekenaar wacht een rel. Maar ook gevangenisstraf?

'Onze kerkelijke gemeente zat al een tijd zonder voorganger. Zie er maar 's eentje benoemd te krijgen! Er is een schreeuwend tekort aan goede dominees.

Bij ons hielden de ouderlingen om beurten een spreekbeurt, maar ja, dat was toch niet te vergelijken met een goede, stevige preek waar je wat aan hebt, zeg maar.

Nu helpt minister Donner ons uit de brand: hij maakt de komst van buitenlandse dominees een stuk eenvoudiger. Ze mogen hier meteen aan het werk.

Wij hebben er geen gras over laten groeien. Zondag verwelkomen wij onze nieuwe dominee. Hij komt helemaal uit Amerika en hij heeft een heel eigen manier van preken.

Nu liet iemand ons gisteren een filmpje zien van een preek van onze dominee. En daar zijn we een beetje van geschrokken.
Je moet wel stevig in je schoenen staan.
Onze gemeente is sterk vergrijsd en het is de vraag of er zondag geen slachtoffers gaan vallen.
We bidden voor een goede afloop.'

Robert Pieter ten Bruggenbrink, ouderling

Gezien: een DVD met drie documentaires van een half uur, over het verblijf van Gerard Reve in het Friese plaatsje Greonterp (27 inwoners).

Reve woonde er samen met Teigetje, later ook met Woelrat, van 1964 tot 1971 in Huize Het Gras.
Enfin, de Revianen kennen de geschiedenis van Het Gras/ Huize Algra van haver tot gort. (Leken worden verwezen naar onderstaand artikel uit Trouw.)

Van de met veel mooi archiefmateriaal gelardeerde DVD heb ik genoten:
'Trije dokumintêres fan Omrop Fryslân oer de Fryske jierren fan de skriuwer Gerard Reve.'

De huidige bewoners praten nu nog met grote sympathie over het verblijf van de volksschrijver in hun midden.
Reve toonde zich gastvrij en behulpzaam en nog altijd wordt gememoreerd hoe hij ter gelegenheid van een 25-jarig huwelijksfeest een 'helikopterre' huurde die boven Greonterp confetti en snoepgoed voor de kinderen afwierp.

Dat Reve een doodskist had laten maken, die in de voorkamer stond opgesteld en waar hij regelmatig even in ging liggen, werd raar gevonden, maar wel geaccepteerd.

Later bekende hij dat hij in zijn Friese jaren 'bijna gelukkig' is geweest.

De taal vormt geen beletsel, want: 'dizze DVD is Nederlânsk ûndertitele'.

De 26-jarige zangeres Myra Stuutenheim - die in april op het Buitengaats Festival nog zo'n grote indruk achterliet - heeft nu haar eerste cd uitgebracht.

Het debuutalbum - This Is My World, the Music of Myra Stuutenheim - is een wervelende staalkaart van haar kunnen geworden.

En Myra Stuutenheim kan veel!

In de elf door haar zelf geschreven nummers mengt zij countryinvloeden moeiteloos met soul, Keltische folk, jazz, blues, ska, yoghurt, barok, tango, Zuid-Amerikaans, Hawaian, hiphop, pasta, zeezout, tomatenpuree, kervel, aardappelsalade, Gregoriaans, coloratuur, tandoori, a-capella, smartlappen, funk, chipolata, surf, opera, punk, saté, olijfolie, cayenne en karnemelksepap.

Morgen zal Radio 783 BestWel in haar middagprogramma om de drie uur een nummer draaien van This Is My World, the Music of Myra Stuutenheim.

Observaties vanuit het buitenredactielokaal leerden ons vandaag, dat het mannelijk lichaam in de eerste helft van de 21e eeuw een waarschijnlijk blijvende verandering zal ondergaan.

Borstenvorming bij mannen boven de vijfendertig jaar is een verschijnsel dat niet meer over het hoofd kan worden gezien. En het zal niet lang meer duren of de eerste mannen-bh is te bewonderen op de catwalk van een couturier des hommes.

De meeste mannen-bh's zullen in de A- of B-cup verkrijgbaar zijn, maar ook C- en D-cups vinden ongetwijfeld gretig aftrek in de winkels voor luxueuze herenondermode.

Puur uit esthetisch oogpunt lijkt ons de mannen-bh een grote vooruitgang, maar ook hygiënisch gezien is de men's bra een stap voorwaarts. Mannen met borsten torsen doorgaans ook grote buiken en daar waar de vaak harige borsten op de buiken rusten, ontstaat, door overmatig zweten, onafwendbaar schimmelvorming en huidrot.

Om zijn goede stemming niet te bederven zei ze er nog maar niks van.
Maar Jacqueline had het sterke vermoeden dat Evert in deze vakantie zijn snor weer wilde laten staan.

En ze had hem nooit durven bekennen hoe belachelijk zeventigerjarig zij hem een snor vond staan en hoe vies zij een snor vond voelen.

Gelukkig zoenden ze niet meer zo vaak.

Wandelaars met stokken (Nordic walkers) roepen in toenemende mate agressie op.
Ze kunnen rekenen op sarcastische en honende opmerkingen ('Het heeft hier niet gesneeuwd, hoor!'), veel passanten barsten in lachen uit als ze stoklopers passeren en er heeft al een enkel zinloos geweldsincident plaatsgevonden (de stokken werden afgepakt en doormidden gebroken).

Tijdens de Nijmeegse Vierdaagse is het wandelen met stokken niet toegestaan; de meeste wandelevenementen hanteren nu een dergelijk verbod.
'Ze nemen teveel ruimte in op de wandelpaden, er zijn nog geen ogen met de stokken uitgestoken, maar onze niet-bestokte wandelaars lopen regelmatig verwondingen aan de schenen op', klaagt een wandeltochtorganisator.

Voor de groeiende groepen stoklopers worden nu eigen wandelmarsen georganiseerd - zoals een Nordic Vierdaagse en kleine groepjes Nordic walkers laten zich in de vrije natuur steeds vaker vergezellen door met de gummiknuppel bewapende beveiligers.
Gefortuneerde stoklopers hebben zelfs enkele bospercelen gekocht, die uitsluitend mogen worden betreden met Nordic stokken.

'Het is hier heerlijk Nordiccen,' zegt een anonieme walker bij de ingang van zo'n Nordic Walkingbos, 'het idee dat je onder elkaar bent en dat niemand je uitlacht omdat je vrijwillig met stokken loopt - het is een verademing. Ja, dat laatste vooral. Dat je bij het passeren nooit meer naar de ogen van de onbestokte wandelaars hoeft te kijken: 'Vinden ze het gek, die stokken? Lachen ze me uit? Niest die mevrouw, of proest ze het uit van het lachen?''

Tunnelvisie.TV presenteert een reconstructie van de oplichting van Danny.

En de wind fluistert een oud verhaal door de bladeren van de gewassen op het veld:

'Rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber rabarber...'

'Honderdenduizenden mannen kennen ze van binnen en van buiten: de Jan van Nassaukazerne, de Ripperdakazerne, de Frederik Hendrikkazerne, de Menno van Coehornkazerne, de Generaal van Haeftenkazerne...

Deze en vele andere degelijke oude kazernes hebben we gesloten om er woningbouw op te plegen.

En nu staat een Tweede Koude oorlog op uitbreken! En we gaan weer bezuinigen op defensie!

Het afschaffen van de dienstplicht zal als een van de grootste fouten van de 20-ste eeuw de geschiedenis ingaan.'

Kol. b.d. Menno Scheurleer, Bieslogs militaire medewerker

Ondoordachte uitspraken kunnen het best in de vakantietijd worden gedaan. Zo wordt een maximale media-attentie gegenereerd

Het is dan wel zaak de uitspraak een dermate ondoordacht karakter te geven, dat hij gedurende minimaal twee weken de gemoederen bezig zal houden.

Beter is het een uitspraak te lanceren die behalve ondoordacht ook dom genoemd kan worden. Hoe dommer de uitspraak hoe feller de oppositie zal reageren.

Maar het is wel zaak te voorkomen dat de ondoordachte uitspraak zo oliedom is dat de oppositie zich genoodzaakt voelt de Tweede Kamer van zomerreces terug te roepen voor een spoeddebat. Dat wordt u in de regel niet in dank afgenomen.

Verkijk u niet op een ondoordachte uitspraak - hij vereist meer denkwerk dan u wellicht denkt.

'Flits - een, twee, drie, knal!!!lboenkeboenkerommelrommel!'

'Flits - een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, boenkebonkerommelrommel!
Ja hoor, het trekt over. Als het droog is gaan we brood halen. En zullen we dan lekker gaan frisbeeën?'

Op het North Sea Festival 2007 in Rotterdam: de 77-jarige Ornette Coleman.

Zijn entree in de jazzwereld, eind jaren vijftig, was controversieel - rauwe vogelgeluiden op een witte plastic saxofoon. 'Kan die man eigenlijk wel spelen?'

(Die eerste platen Something Else! en The Shape of Jazz to Come beluister ik nog regelmatig.)

En ook na vijftig jaar kan de eigenzinnige Coleman op een concert klinken alsof hij gisteren voor het eerst van zijn leven een saxofoon in handen heeft gekregen (of een trompet, of een viool).

Dit weekend speelt hij samen met een drummer en drie bassisten en dat is een nog nooit gehoorde combinatie.

Ik laat u een orenschijnlijk simpel melodietje horen en wat Ornette Coleman ermee doet.

Je zit in een van de toilethokjes van de houten strandtent en je komt - doordat boven- en onderkant open zijn - tot de ontdekking dat in het hokje pal naast je zich ook iemand bevindt.

Nee, geen vieze geluiden.
Ik bedoel het nauwelijks waarneembare geluid van iemand die gaat verzitten, waarbij zijn losse broekriem even rammelt.

Met ingehouden adem blijf je luisteren. Je doet niet waarvoor je gekomen bent. (Heeft hij jou gehoord en houdt hij zich muisstil?)

Dan staat de onbekende buurman op, hijst zijn broek op, gespt de riem vast, trekt door, schraapt zijn keel en verlaat stommelend het te nauwe hokje.

Je hebt het rijk alleen.

Een waarschuwing vooraf: de beelden van Guardianfotograaf en filmmaker Sean Smith van de oorlog in Irak vallen in de categorie 'heftig zo niet gruwelijk'.

Maar om te begrijpen waarom de Amerikaanse soldaten uitgeput en gedemoraliseerd zijn (en daar zo snel mogelijk weg moeten), is de film onontbeerlijk.

Niet terecht. Ik mag Leonardo DiCaprio niet ironiserend afschilderen als een meeloper en profiteur.

Hij blijkt zich al sedert jaren in te zetten voor een beter klimaat en milieu.

Ja, dat zat erin: er moest nodig een opvolger komen van de succesdocumentaire An Inconvenient Truth.
Weer in de trant van hetisheelerggesteldmetdeplaneetmaarwekunnenernogwataandoen.

The 11th Hour komt in augustus uit. Mikhail Gorbachev is van stal gehaald, Stephen Hawking, James Woolsey (Wie is dat? Het voormalige hoofd van de CIA. O ja, natuurlijk.) en meer dan vijftig wetenschappers, denkers en leiders.

Maar wie speelt voor Al Gore?

Verrassing: Leonardo DiCaprio!

Hè? Wat heeft hij met klimaat en milieu te maken?

O, wacht even... vanwege de ramp met The Titanic natuurlijk.... met die ijsberg... ja, ja.

De herinnering aan een geluid. Het klinkt niet, maar je hoort het in je hoofd.

Je weet niet waar of wanneer, maar het is heel vroeg in de ochtend.
De gezamenlijke wasruimte is nog leeg.

Je draait een van de twintig kranen open.

Het geluid waarmee de straal water de meterslange zinken goot treft.

Toegevoegd: 12-7-2007
Afspeeltijd: 0:21
Weergaven: 3
Reacties: 0
Tags: poes
Categorieën: Dieren, Ongein

'Als je klopte op het glas - zoals hij vader dagelijks had zien doen - bleef de wijzer onveranderlijk op veranderlijk steken.'
(uit: 'Kwik!', zie woensdag j.l.)

Uit bovenstaande handeling concluderen veel kenners dat meneer Foppe naar alle waarschijnlijkheid een barometer in zijn halletje heeft hangen zoals hiernaast is afgebeeld.

En in deze barometer zit een vacuüm doosje, geen kwik.

Nu wil ik meneer Foppe wel gaan vertellen dat hij zich geen zorgen over zijn barometer hoeft te maken, maar ik weet hoe groot zijn paniek is als ik zomaar bij hem aanbel.
Dus dat doe ik maar even niet.

Een zorgje meer of minder komt er bij meneer Foppe toch niet op aan.

'AMSTERDAM - De top van de SP heeft afgelopen vrijdag hoofdredacteur Elma Verhey van het eigen partijblad Tribune geschorst. Verhey weigerde op verzoek van partijsecretaris Hans van Heijningen een kritisch artikel in te trekken over de besluitvorming in de SP.'
(de Volkskrant, vandaag)

Via de site van de krant is het stuk in zijn geheel te lezen.

'Je bedenkt heel precies wat je graag wilt hebben. Deze wens stuur je in gedachten op naar het universum en binnen afzienbare tijd wordt je bestelling afgeleverd. Deze wens kan alles omvatten, geld, geluk, liefde, spullen, het maakt niet uit. Door je deze denkwijze eigen te maken zullen problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen en je op korte termijn dat hebben wat je je gewenst hebt.

Wat wel heel belangrijk is dat je je wens zo argeloos mogelijk moet doen en ook direct weer moet vergeten, dus denk er niet te diep over na, slinger hem gewoon het universum in.'
(uit The Secret)

Nou, ik wil wel 's proberen een wens zo argeloos mogelijk het universum in te slingeren.

Eh... ja, ik weet wat.

Ik zou graag willen dat mijn eigen semi-religieuze, kwasi-therapeutische, superkitscherige methode - The Source - er ook in slaagt om miljoenen depressieve, mislukte zielepoten over de gehele wereld naar boekhandel, dvd-winkel en Sourcesamenkomsten te doen stromen, teneinde hen daar een universeel oor aan te naaien en in ruil voor veel geld de illusie te geven dat hen het succes en het geluk eindelijk in de schoot worden geworpen.

Kijk maar, universum, wat u met mijn wens doet. Als u wat beters te doen hebt, is het ook goed.

Meneer Foppe liet de ochtendkrant zakken en staarde met grote angstogen in de richting van het halletje van zijn appartement.

Hij had zojuist gelezen dat het Europese Parlement had besloten tot een verbod op kwik bij het vervaardigen van nieuwe barometers.

'Besluit betekent einde aan eeuwenoud ambacht'
Twee Nederlandse barometerbedrijfjes gaan nu noodgedwongen op de fles.

Een nieuwe barometer had meneer Foppe niet echt nodig, hoewel de oude uit het ouderlijk huis die naast de voordeur hing al jaren kapot was. Als je klopte op het glas - zoals hij vader dagelijks had zien doen - bleef de wijzer onveranderlijk op veranderlijk steken.

Maar het commentaar van een PvdA-Europarlementslid had hem de schrik om het hart doen slaan.
Zijn barometer kon kapot vallen. En dan viel er kwik op de deurmat en daar kon je minder intelligent van worden!
Meneer Foppe wist niet wat hij zich daarbij moest voorstellen, maar misschien werd je na het inademen of aanraken van kwik zo dom dat je de krant niet meer kon lezen. Waardoor je niet gewaarschuwd werd voor de gevaren die je constant bedreigen.

De oude barometer hing daar al jaren en nu was het nostalgische voorwerp ineens een gevaarlijk projectiel geworden.

Als hij bij het aantrekken van zijn overjas per ongeluk de barometer van de muur zou stoten - wat in vijfendertig jaar wonder boven wonder nooit was gebeurd - en het ding viel kapot, hoeveel kwik kwam er dan vrij? Een paar druppels toch zeker wel.
En waar moest hij ermee naartoe, met zijn kwakje kwik?

'Kwakje kwik, kwakje kwik...', zei meneer Foppe hardop en toen liet hij, of hij wilde of niet, van de zenuwen een hoge giebellach los.

Een nieuw bewegend gedicht van Tonnus Oosterhoff:

Slaaplied

op Sinfonia in Bes-dur, BWV 791 van J. S. Bach gespeeld door Glenn Gould, piano.

Ooit zal de ware reden van onze steun aan de Amerikaanse invasie van Irak aan het licht komen.
Tot zolang blijft de Jaaptheorie van kracht.

Volgens de Jaaptheorie (ook wel het Jaapcomplot, of de Jaapdeal genoemd) is in 2003, tijdens het ontbijtgesprek in Washington van Jan Peter Balkenende en Jaap de Hoop Scheffer met president Bush, afgesproken dat in ruil voor onze steun aan de Amerikanen, Jaap secretaris-generaal van de NAVO zou worden.

Complottheoretici zijn het erover eens dat de Jaaptheorie veel aannemelijker is dan het Maancomplot (waarin wordt 'aangetoond' dat de maanlanding in 1969 in scène is gezet).

Reuring op de redactieburelen.
Vanmiddag belde onderzoeker dr. Nak de Weert - directeur van het Nak de Weert Instituut, dat veel onderzoeken voor Bieslog heeft uitgevoerd - met de mededeling dat hij afzag van verdere medewerking.

Een geschrokken hoofdredacteur belde onmiddellijk terug.

- Meneer De Weert, wat is er loos

'Het spijt me, ik kan mijn naam niet langer verbinden aan een publicatie waarin aperte wetenschappelijke onzin wordt beweerd.'

- Op welke onzin doelt u

'Of wetenschappelijk... dat is die zweefkezerij dus in het geheel niet. U laat vandaag een warhoofd filosoferen over synchroniciteit en goddelijke tekens waar de honden geen brood van lusten.'

- De heer De Ruwe is wel hoogleraar van de Geschiedenis van de Jaren Zestig..

'Dat bedoel ik. Terwijl iedere exacte wetenschapper u kan uitleggen dat die Jungiaanse synchroniciteit tot de religieuze hokuspokus moet worden gerekend.'

- U hecht geen belang aan samenvallende gebeurtenissen die zo verbluffend zijn dat je ze toch moeilijk toeval kunt noemen?

'U zou zich eens moeten verdiepen in de kansberekening, heer De Bie. Een openbaar college voert me nu te ver, maar neemt u van mij aan dat die zogenaamde toevalligheden volstrekt logisch zijn te verklaren.
In de wereld spelen zich op dit moment miljarden correlaties af; ook u gaat op ieder moment van de dag duizenden correlaties aan met uw omgeving - het zou raar zijn als zich GEEN synchroniciteiten voordeden. Dat zou pas verontrustend zijn. Denkt u daar maar eens over na. En komt u weer eens langs als u de logica van de synchroniciteit hebt doorgrond. Goedenavond.'

- Meneer De Weert, meneer De Wee... Afgehaakt.En ik had hem net willen vertellen dat ik vanmiddag nog dacht: 'Wat horen we toch weinig van meneer De Weert!' En toen ging de telefoon.

'De Bie! Welkom, man, in het land van de onbegrensde tekenen, grijpklare kansen en wondervolle ontdekkingen.

Dat jij - meneer Beterweten himself - de synchroniciteit hebt durven toelaten in je leven, stemt zo hoopvol, weet je.

Maar weet jij zelf wel wat er met je is gebeurd? Welk teken jij van Hogerhand - noem het maar even zo - hebt gekregen?

Ik neem de feiten met je door.
Je schrijft dat je voor foto's poseerde en een elementaire boodschap wilde seinen. (Seinen! Het kan niet duidelijker!) En wat kies je? Het woord DAG!

Gaat er al een belletje rinkelen?
Draai het woord eens om - wat krijg je dan?
GAD.

Jongstleden zondag laat jij alleen de letter G zien op je weblog. Je hebt dus ook een foto gemaakt met de A, de eerste letter van het alfabet.

En op welke datum speelt zich dit af? Op de 8-ste van de 7-de maand.
Tel nu eens 8 en 7 bij elkaar op? Is 15.
En wat is de 15-de letter van het alfabet? De O!

Jij hebt een prachtige boodschap doorgekregen, De Bie. Dit is zo'n Message from Above waar ik mijn hele leven op heb gewacht. Ik kreeg duizenden synchroniciteiten door, maar die van jou is de sleutel, tevens de ontraadseling van de synchroniciteit an sich.

Dat jij de keymessage hebt gekregen en dat ik hem mag uitleggen, doet me veel, Willem.
Jij bent in staat met je radio-, tv-, en internetactiviteiten miljoenen te bereiken. De mensengemeenschap wacht op boodschappers zoals jij.

Zullen we elkaar ontmoeten, onze denkbeelden synchroon leggen en ons 's uit de bol brainstormen met wat wij voor de planet kunnen betekenen?

Wij rekenen op je!'

Namens de Synchroniciteits Gemeenschap Nederland,
Hako 'Angel' de Ruwe

Toen ik Al Gore zag werd ik me bewust van mijn eigen overgewicht.
Ik moet er dringend vijf kilo zien af te krijgen.

U moet er vanuit gaan dat het precies zo is gebeurd als ik het nu opschrijf. Het is de waarheid en niets dan de waarheid.

Gisteren wilde ik voor Bieslog een stukje maken over semafoor - een oud systeem van optische telecommunicatie-op-afstand (uit 1684).

Ik had een paar oude seinvlaggen gevonden en ik wilde weten of ik het semafoorseinen, zoals ik het op mijn tiende had geleerd, nog beheerste.

Ik liet me fotograferen terwijl ik een elementaire boodschap probeerde over te brengen (het lukte me het woord DAG te seinen).

Een uur later haalde ik de zaterdagse NRC-Handelsblad uit de brievenbus.
Ik bladerde het pakket door en stuitte in het wetenschapskatern op een foto van een jongen die met semafoorvlaggen in de weer was.

Zo'n zogenaamde synchroniciteit - een al te toevallige samenhang - schokt me nog altijd als'ie me overvalt.

Voor het eerst in meer dan een halve eeuw neem ik semafoorvlaggen ter hand.
Voor het eerst in mijn leven tref ik in een krant een foto van semafoorvlaggen aan. En die twee elementen, waartussen ik geen enkel verband kan leggen, komen binnen een uur samen.

Alleen Carl Jung heeft over synchroniciteit geschreven en een verklaring geprobeerd te geven, maar die is mij, met standen van planeten en zo, te zweverig.

Als het verschijnsel mij overkomt, kan ik alleen maar een tijdje verbijsterd voor me uit staren.

De plannen van minister Rouvoet (Jeugd en Gezin) stuiten in eigen kring op enige weerstand. Vooral zijn opmerking dat ouders die hun kinderen niet kunnen of niet goed willen opvoeden moeten rekenen op overheidsbemoeienis, heeft zijn christelijke achterban - zeer gesteld op de autonomie van het gezin - in beroering gebracht. Gaat de minister niet te ver?

'Waarom moet de overheid ingrijpen?', vindt ook Robert Pieter ten Bruggenbrink, 'zeker, wij steunen zijn plannen, maar onder de burgers zelf leeft een groot probleemoplossend vermogen. Als we allemaal elkaars kinderen in de gaten houden, hebben we geen professionele hulpverleners nodig.'

- Wat bedoel u met 'kinderen in de gaten houden'

'Wat ik met mijn organisatie RechterBurenWatch bepleit is dat ieder gezinshoofd in Nederland zijn rechterburen observeert en over hen een rapport opstelt.
Een voorbeeldje. Als er kindergehuil klinkt op rechts, dan wordt dat opgetekend door de aanpalende buren en meteen via internet doorgespeeld naar het Gezinscentrum in de eigen wijk. Die bepalen dan aan de hand van de opgegeven beoordeling - klonk het als a) gewoon huilen b), langdurig janken, c) hartverscheurend krijsen - welke maatregelen moeten worden genomen.
In ieder geval gaat een medewerker van RechterBurenWatch even een babbeltje maken.'Zeg, uw kind had het vanmorgen een beetje te kwaad, niet?' '

- Uw organisatie is specifiek op de kinderen gericht

'O nee, ook de ouders vallen onder onze observatie. Kunnen we schatten hoeveel boodschappen er wekelijks worden binnengehaald? Het aantal lege flessen dat naar de glasbak gaat? Gaat de gehele familie op zondag naar de kerk? Op de fiets, of lopend?'

- Wacht even: RBW is een christelijke organisatie

'O, had ik u dat niet verteld? Wij zijn christelijk-gereformeerd. En wij willen de ideeën van onze broeders in de regering nu al in praktijk brengen.'

Via een tip op het weblog van Arnon Grunberg (arnongrunberg.com) las ik een artikel over Afghanistan in The New Yorker.

Journalist en kenner van het land Jon Lee Anderson schetst in The Taliban's Opium War - een artikel van tien pagina's - een onthutsend scherp beeld van het land en het werk van de Nederlandse missie aldaar.

Mediamakers denken dat ze door een overmatig gebruik van het woord klimaat meehelpen aan het tegengaan van de nadelige gevolgen van de klimaatverandering.

Het tegendeel is het geval: binnenkort kan een groot deel van de bevolking het woord klimaat niet meer verdragen.
Zo is het woord milieu ook om zeep geholpen.

En ja hoor, daar is het tegengeluid. En uit de bekende hoek.

Een geijkt protest op een (inderdaad) zeer oppervlakkig spotje.

Op dit moment daalt een grote wolk van vermoeidheid over mij neer.

Gaan we hier nu weer een grote zaak van maken omdat 'de vrijheid van meningsuiting in het geding is'?

Ik ga even op bed leggen.

U hebt erover gelezen: de Europese Unie heeft een spotje op internet geplaatst met bloot erin dat dus razend populair aan het worden is. Porno! Vooral in Polen vinden velen het schandalig.

Nou en het is niet mis, hoor! In veertig seconden wordt er fors gerampetampt.
Wat wil het spotje propageren?
Moeten de geboortecijfers in Europa opgekrikt?

Eerst kijken dan maar?

Trendwatcher Joland S. de Neck signaleert een opmerkelijke daling binnen de plastische chirurgie van het aantal ingrepen bij vrouwen .

'In de cosmetische chirurgie, welteverstaan. Sinds het begin van de zomer is het aantal operaties met zeker 60 procent gedaald. Meer dan 20 chirurgen hebben hun kliniek zelfs moeten sluiten wegens gebrek aan cliënten.'

- De negatieve publiciteit en de daarmee gepaard gaande bewustwording - 'waar zijn we mee bezig?' - heeft onder de Nederlandse vrouwen dus wel degelijk effect gesorteerd

'O nee, dat is te kort door de bocht. Met zo'n gemakkelijke conclusie neemt de ervaren trendwatcher geen genoegen. Het is meer een kwestie van modebewegingen die elkaar wederzijds beïnvloeden. De congruentie van de synergie binnen de tijdgeest, zoals wij dat noemen.'

- Kunt u dat verduidelijken met een voorbeeld

'Wel, het feit dat het toplesszonnen dit jaar geheel uit de mode is geraakt - ook de naaktstranden zijn dun bevolkt - betekent dat de vrouwen zich niet om hun borsten hoeven te bekommeren. Daarom is het aantal vergrotingen en verkleiningen tot praktisch nul geslonken.
Gevoegd bij het feit dat de modieuze zonnebrillen dit jaar groter zijn dan ooit. De vrouwen dragen kanjers van brillen. Ze bedekken bijna de helft van het gezicht.
Als je zo'n bril ook 's avonds en 's nachts ophoudt, wat zal je je dan nog drukmaken over wat eronder zit? Daarom raken de chirurgen hun Botoxinjecties aan de straatstenen niet meer kwijt.'

- Wat hebt u toch een interessant vak. Dank u voor dit gesprek.

Onder de zonnebank en in de sauna mogen geen boeken worden medegenomen.

Hoog tijd de canon van de geschiedenis te gaan bestuderen.
Als mij een plaatje van Willem van Oranje wordt voorgehouden, zal ik hem niet zo gauw voor Napoleon verslijten, maar hoe zat het precies met - ik noem maar een naam - Johan van Oldebarneveldt?

Eh... die was toch stadhouder?... nee, pensionaris of zoiets... en een prins van Oranje heeft 'm laten onthoofden... prins Willem?....eh... prins Maurits?....

Zou dat nog lukken, iets leren? Zal niet meevallen.

Ik ga beginnen met de vijftig Fokke en Sukke's op te klikken.

Jazztrompettist/zanger Louis Armstrong werd geboren op 4 augustus 1901.
Hijzelf beweerde te zijn geboren op 4 juli (de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag) 1900.

Jazzradiostation WKCR eert Louis Armstrong op beide data met een marathonuitzending.

De eerste begint woensdagochtend half zes (onze tijd) en eindigt donderdagochtend zeven uur.
(Met dank aan tipgever Bart Egers.)

'Stel u bent een succesvol manager, een moderne politicus, een op doorbreken staande BN-er, kortom: u hebt (of krijgt) EEN NAAM.

U doet er alles aan uw naamsbekendheid te vergroten door via internet aan de weg te timmeren.
U netwerkt u een slag in de rondte.
U hebt meerdere profielen aangemaakt op diverse web 2.0-sites (o.a. op Hyves en op MyFace) en overal groeien uw vriendenkringen. U hebt intussen honderden digitale 'vrienden', die u dagelijks te vriend wil houden.
U onderhoudt ook nog eens meerdere weblogs.

Maar... hoe houdt u het allemaal in godesnaam bij?

Gelukkig is er nu MIS!
Maak gebruik van Mikes Identity Service.

Wij verzorgen tegen vriendschappelijke prijzen (al vanaf 100 euro in de week) al uw activiteiten op internet.
Wij beantwoorden uit uw naam uw vriendenvragen, uw mailverkeer en wij onderhouden uw weblogs - wij voeden alle updates van uw digitale identiteit.

Interesse?
Onze zaak is in opbouw, de MIS-site is under construction.
U hoort binnenkort meer van ons.'

Mike van der Molen,
MIS Chief Executive Officer

Al jaren buigen logopedisten en spreektaaldeskundigen zich over het fenomeen van de Onverstaanbaar Pratende Jonge Vrouwen.

Niet alleen is de uitspraak van de Nederlandse taal door veel meisjes en jonge vrouwen tot vijfendertig jaar anders dan wat vroeger Algemeen Beschaafd Nederlands werd genoemd - Poldernederlands heet de variant al sinds jaar en dag - ook toonhoogte, klank en mondstand wijken af.

Ik hoop dat de 18-jarige tennisspeelster Michaëlla Krajicek de volgende ronde van het Wimbledontoernooi haalt, zodat ze vaak geïnterviewd gaat worden.

Een radio- of tv-gesprek met haar is een opmerkelijke gebeurtenis - zij voert de onverstaanbaarheid tot maximale hoogte op.
Haar antwoord op een vraag bestaat uit een mechanische stroom nasale, hoge klanken, waarin af en toen een flard van een Nederlands woord te ontdekken valt.

Ik weet het, dit lijkt een zure en cynische opmerking, maar ik doe niets af aan Michaëlla's sportieve prestaties. Ik wil de logopedisten en taalkundigen slechts tippen dat zich een bijzonder geval heeft aangediend, dat het bestuderen meer dan waard is.

Minister Van Middelkoop heeft excuses aangeboden voor zijn uitspraak dat de Nederlandse missie naar Afghanistan zal worden verlengd.
Dat was een verspreking.

De ministerraad zal vanavond nog in spoedzitting bijeenkomen en ongetwijfeld tot de conclusie komen dat een minister van Defensie die een dergelijke kapitale blunder maakt niet is te handhaven.

De minister zal naar huis worden gestuurd.

Mijn excuses - ook dit was een verspreking.

Nu het zeker is dat onze vecht- en opbouwmissie nog jaren in Afghanistan zal blijven, is het wellicht raadzaam een duidelijk moment af te spreken waarop we nog eens gaan discussiëren over het belang van onze aanwezigheid.

Als er vijftig Nederlandse militairen zijn gevallen?

Als vijfhonderd Afghaanse burgers bij onze acties (helaas, helaas) zijn omgekomen?

Als minister Van Middelkoop in Chora - als symbool van de pluriforme democratie die wij hebben gebracht - de eerste Afghaanse School met de Bijbel opent?

Als bij ons in het Westen geen terreuraanslagen meer plaatsvinden?

'Als je hem op dik fotopapier print en netjes in elkaar zet - dus met een mesje insnijden langs de stippellijntjes en zo - en je komt morgen achteloos in je kartonnen iPhone pratend op kantoor - moet jij 's kijken wat er gebeurt.

Sinds 3D Paper iPhone in april op het net verscheen, zijn er enkele duizenden gedownload. Sommige handige knakkers probeerden er nog 3 dollar of euro voor te vangen. Niet intrappen!
Via onderstaande link kun je hem gratis downloaden.

Ikzelf ben niet zo handig in dit knutselwerk. Het maken van mijn paperphone zou wel 's in een bloedbad kunnen eindigen.
Dus als je een foto van jouw iPhone laat maken, terwijl je 'm uitprobeert op de zaak, zal ik de hoofdredacteur ervan overtuigen dat'ie op Bieslog moet worden geplaatst.

Ondertussen worden in de VS spiksplinternieuwe iPhones - in ongeopende verpakking, met kassabon - aangeboden voor 2000 dollar, of meer.'

Driek de Gadgetfreak
(Binnenkort start ik de driedaagse cursus 'Leven Zonder iPhone'.)