Al jaren buigen logopedisten en spreektaaldeskundigen zich over het fenomeen van de Onverstaanbaar Pratende Jonge Vrouwen.

Niet alleen is de uitspraak van de Nederlandse taal door veel meisjes en jonge vrouwen tot vijfendertig jaar anders dan wat vroeger Algemeen Beschaafd Nederlands werd genoemd - Poldernederlands heet de variant al sinds jaar en dag - ook toonhoogte, klank en mondstand wijken af.

Ik hoop dat de 18-jarige tennisspeelster Michaëlla Krajicek de volgende ronde van het Wimbledontoernooi haalt, zodat ze vaak geïnterviewd gaat worden.

Een radio- of tv-gesprek met haar is een opmerkelijke gebeurtenis - zij voert de onverstaanbaarheid tot maximale hoogte op.
Haar antwoord op een vraag bestaat uit een mechanische stroom nasale, hoge klanken, waarin af en toen een flard van een Nederlands woord te ontdekken valt.

Ik weet het, dit lijkt een zure en cynische opmerking, maar ik doe niets af aan Michaëlla's sportieve prestaties. Ik wil de logopedisten en taalkundigen slechts tippen dat zich een bijzonder geval heeft aangediend, dat het bestuderen meer dan waard is.