We zijn vandaag tegen een probleem opgelopen dat we graag voorleggen aan trendwatcher en straatbeeldonderzoeker Joland S. de Neck.
- Meneer De Neck, goedenavond. Vanmiddag, op een weg door de duinen, liep een ouder stel voor me uit, een man en een vrouw, en aan de rugzak van de man bungelden twee beertjes.
'Ai!'
- Het waren twee kleine bruine knuffelbeertjes en onze vraag aan u luidt: kan dat zomaar?
'Nee, dat kan natuurlijk helemaal níet. U zegt ouder stel - hoe oud was de man, schat u?'
- De vijftig gepasseerd. Grijs haar, driekwart broek, sportschoenen, pet met klep, een robuuste khakikleurige rugzak.
'Waaraan twee bungelende beertjes. Nee, dat is ernstig. U weet dat het in Nederland al een paar jaar zo is, dat mannen van boven de vijftien die in het openbaar met knuffelbeertjes worden gesignaleerd door de politie van straat mogen worden gehaald? Uw oude beertjesdrager liep in de duinen en er was in geen velden of wegen politie te zien?'
- Als je ze nodig hebt, zijn ze er niet. Had ik zelf actie moeten ondernemen, vindt u?
'Eigenlijk wel. U had de man staande moeten houden en een gesprek beginnen over het belachelijke van een vijftigjarige man die in het openbaar rondsjouwt met twee beertjes aan zijn rugzak. En over het slechte voorbeeld dat hij zo de jeugd geeft. Misschien was hij tot inzicht en inkeer gekomen en had hij de beertjes in de rugzak geborgen, waar ze thuishoren. Ik bedoel: ook niet best - beertjes in de rugzak - maar wat niet ziet dat niet deert.'
- We zullen een volgende keer onze burgerplicht doen - dank voor uw toelichting.