Elke dag meet satelliet OMI de luchtvervuiling boven West-Europa: ozon, fijnstof, stikstofoxiden en uv-straling
Op een site van het KNMI worden die metingen nu elke dag aanschouwelijk gemaakt.

Gisteren heb ik de gehele dag in ernstig vervuilde lucht verkeerd. Maandag ook en vandaag zal het niet minder zijn.

Op zondag gaat 't nog, is er geen rode zone boven Nederland, maar op elke andere dag zal ik - en met mij miljoenen anderen in het westen en midden des lands - in die luchtvervuiling doorbrengen.

Als ik deze site dagelijks ga volgen, moet ik me elke keer realiseren hoe dom ik ben om niet te besluiten in de kop van Groningen te gaan wonen.

Ja! Hoi! Hoi! Ik heb minister Donner in mijn binnenzak!

Toen ik las dat de minister van Justitie een eigen weblog heeft gekregen waarop hij ook podcastbestanden plaatst, was ik er als de kippen bij.

Ik heb zijn praatje in mijn iPod geladen en ik kan nu overal - in de trein, in het café en in bed voor het slapengaan - naar hem luisteren.

Hij zegt onder meer:

'Zo zie je maar dat ook de minister die het meest achterloopt, in één klap voorop kan lopen.'

Verder bespreekt hij lopende justitiezaken, waarbij hij geruststellend constateert dat het goed gaat, maar dat het beter kan.

De opname klinkt alsof de minister vanaf de maan spreekt.
Graag beveel ik het gebruik van een betere microfoon aan, zodat Piet Hein zich closer en intiemer in mijn oren kan nestelen.

Plep is een weblog in de oorspronkelijke zin: een site waarop uitsluitend links worden vermeld naar andere sites.

Plep, 'a personal weblog'.
Op Plep is over de maker niets persoonlijks te vinden, maar als één mens achter deze site schuilgaat is dat iemand met onwaarschijnlijk veel interesses.

Wat hier aan verzamelingen van totaal uiteenlopend karakter op de voorpagina en in de archieven ligt opgeslagen, grenst aan het ongelooflijke.

Van oude ansichtkaarten met taferelen uit Wagner-opera's, hoogwaardige museumcollecties, Oosterse kunst, antieke neonreclames in Los Angeles, het Kafka Project, Australische ontdekkingsreizigers, fotocollecties, tot sites met alle informatie over The Three Stooges, of de Ramones.

Ik heb internet de grootste verzameling genoemd, die ooit door de mensheid is aangelegd.
Wie deze zondag een uurtje neemt (of negen uurtjes) om 's bij Plep rond te kijken, moet beamen dat dit geen grote woorden zijn.

Het indrukwekkendste monument ter herdenking van oorlogsslachtoffers bevindt zich op internet, weet ik nu.
Ik bezocht het enkele dagen geleden en het laat me sindsdien niet los. Ik vond het een schokkende ervaring.
Schokken - ja, dat kan nog steeds, na zestig jaar.

'Het Digitaal Monument voor de Joodse Gemeenschap in Nederland is een Monument op internet om de herinnering levend te houden aan alle mannen, vrouwen en kinderen die tijdens de Duitse bezetting als joden zijn vervolgd en die de Sjoa niet hebben overleefd.

Voor ieder van hen staan in het Monument basisgegevens zoals naam en voornaam, plaats en datum van geboorte, sterfdatum en sterfplaats en het adres waar ze woonden. Van velen is bovendien het gezinsverband waarin ze leefden bekend.'

Door de Uitleg te lezen, begreep ik dat je straatnamen kunt invoeren, waarna wordt aangegeven op welke adressen de bewoners hun huis zijn uitgezet en afgevoerd.
In veel gevallen wordt ook een inboedellijst getoond van achtergebleven, in beslag genomen huisraad.

En zo kwam ik er voor het eerst achter dat in de straten rondom mijn ouderlijk huis families woonden, die in 1942/43 het bevel hebben gekregen te vertrekken; die op transport werden gesteld en vermoord in de kampen.

In de eigen Parsifalstraat niemand, maar in de Lohengrinstraat, de Verdistraat, de Thorbeckelaan, de Pippelingstraat.... Bijna in elke straat zijn op een dag families, echtparen, alleenstaanden verdwenen.
Ik wist het niet en ik heb het me nooit gerealiseerd.
Het is een cliché, maar zo werkt het wel: 'de oorlog komt ineens heel dichtbij'.
Alsnog, na zestig jaar.

Ik heb er mijn ouders nooit over horen spreken. Ze kenden de getroffen mensen waarschijnlijk niet. En ik kan ook niet meer vragen of ze gezien hebben hoe de mensen bepakt en bezakt uit hun huizen werden verdreven, of dat er over gesproken werd.

En dan schaam ik me als ik me erop betrap graag verhalen te willen vertellen over de 'belevenissen' van een kleuter in oorlogstijd.
Ja, in de hongerwinter is het daar in dat buurtje aan de rand van Den Haag precair geweest.
Maar de ergste gebeurtenissen hadden toen al plaatsgevonden.

Een nieuw internetproject dat er zeer interessant en veelbelovend uitziet.

Uit het persbericht:

'FlimFilm presenteert The Story of Boris, het verhaal van een oorlogsvluchteling die probeert te ontrafelen wat er is gebeurd in de oorlog waaraan hij is ontsnapt.
Was hij dader of slachtoffer? Goed of slecht?
Een observatiecamera registreert de sessies van de vluchteling bij zijn psychiater.

In The Story of Boris wordt op een vernieuwende manier de werking van PTSS (Post Traumatisch Stress Syndroom) blootgelegd. Elke week worden er nieuwe sessies en ander belangrijk beeldmateriaal gepubliceerd, zodat in 12 weken een indringend dossier ontstaat. De bezoeker van de website krijgt zo de mogelijkheid het verhaal van Boris zelf te doorgronden.'

Vanaf vandaag online.

In het Magazine van 3 april van de New York Times een zeer uitvoerig en goed gedocumenteerd artikel - Daughter of the Enlightenment - over Ayaan Hirsi Ali, geschreven door redacteur Christopher Caldwell.

Een nieuwe online service: The Annotated New York Times. Verwijzingen naar bepaalde artikelen in de weblogs van de krant.

Yahoo bestaat tien jaar.
'Our mission is to be the most essential global Internet service for consumers and businesses.'

Ter gelegenheid van dit jubileum vat Yahoo de ontwikkeling van internet in het afgelopen decennium samen in honderd begrippen. Met links.

Een in(ternet)burgeringscursus voor nieuwkomers.

Zaterdagmiddag. Zin om wat te spelen met de muis?

Ik heb een fijne kleurengenerator gevonden.

Lekker klikken en draaien aan het grote kleurenwiel.

Het nut?
Voor ontwerpers die combinaties willen uitproberen.
De keuken moet eens nodig een verfje.
Om het zwart/wit-denken te bestrijden.

Je kunt ook een instelling kiezen waarmee je totale kleurenblindheid kunt ervaren.

Het zou toch zo goed zijn als we meer besef van en inzicht in onze geschiedenis en cultuur kregen?
We moeten toch weer trots worden op de eigen Nederlandse identiteit?

Laten we eens kijken hoe ze ons in de Verenigde Staten een handje helpen.

In de National Gallery te Washington hangt een zeventiende-eeuws Nederlands schilderij van Johannes Verspronck - Andries Stilte als vlaggendrager.
Op de site van het museum is een voorbeeldige Online Tour te maken, met veel informatie over achtergronden en techniek van dit schilderij. (Er zijn ook Tours over schilderijen van andere schilders.)

Ik heb veel geleerd.
Ze weten in Washington meer over ons dan wijzelf.

Nieuw!
Holland Doc, met prachtige documentaires uit heden en verleden, te bekijken via internet (en de kabeltelevisie van UPC - meerdere maatschappijen volgen).

'Op 1 december start Holland Doc TV, het nieuwe themakanaal van de VPRO. Een zender die 24 uur per dag, 7 dagen per week gewijd is aan verdiepende televisie in brede zin. Naast herhalingen van recente uitzendingen van programma's als Tegenlicht en Dokwerk, gaat Holland Doc bijzondere films uit het archief uitzenden, gegroepeerd rondom wekelijkse thema's.'

In een acht minuten durende animatie wordt een voorspelling gegeven van de stand van de Amerikaanse journalistiek in 2014.

Als Google, Amazon en Microsoft samengaan ontstaat een op de individuele gebruiker gericht nieuwsaanbod en zal The New York Times inkrimpen tot een blaadje voor ouden van dagen.

Geen 'the sky is the limit'-gefreak, maar een denkbaar scenario.

Naar eigen schatting krijgt een gemiddelde mediaconsument via radio, tv, kranten en billboards per dag nu ruim honderd internetadressen aangereikt.

'Wilt u meer van dit of dat?
Ga dan naar vanditofdat.nl!'

Hoeveel .nl-adressen kunt u onthouden en hoeveel tikt u er daadwerkelijk in?

Een enkele keer denk ik: 'Hoe was dat internetadres ook alweer waarvan ik dacht: ja, daar moet ik zeker 's gaan kijken? Heb ik het gehoord, gezien...' Nee, gelezen!'

Waarna ik een halfuurtje ga zoeken in de bak met oude kranten.

In de linkerbalk staat het trotse logootje onderaan. Bieslog hoort er weer helemaal bij:
we hebben RSS!

U sprong na het lezen van bovenstaande zin niet op uit uw stoel, u danste niet 'hoi hoi hoi!' roepend door het vertrek?

Wat is RSS?
Een makkelijke manier om op de hoogte te blijven van nieuwe berichten, postings, of verversingen op uw favoriete sites.
Geen gezoek en gesurf: u bekijkt de nieuwe inhoud van meerdere internetpagina's in één scherm.
U plaatst daartoe een speciale URL in een gratis te downloaden RSS-lezer. (Hè? Wat? Nee, het is heel simpel.)

Een voorbeeld uit eigen praktijk:
ik heb in mijn RSS-lezer (Rssreader) de RSS-URL's van een paar nieuwssites gezet.
Is er nieuw nieuws, dan klinkt een bel, een schermpje popt up en ik lees de koppen en enkele regels samenvatting. Wil ik meer, dan klik ik door naar de betreffende site.
Ik voel me met RSS een Echte Journalist en ben van plan een grote zonneklep aan te schaffen en met de benen op tafel te wachten op de nieuwsbel.

Als u de RSS-URL van Bieslog http://www.vpro.nl/programma/bieslog/rss/index.jsp
in uw RSS-lezer plaatst, wordt u onmiddellijk geïnformeerd over nieuwe berichten van de hoofdredactie.

Nu te bekijken in het American Museum of the Moving Image:
alle tv-commercials uit de presidentsverkiezingen, van 1952 tot heden.

Een voorbeeldige presentatie.

We laten ons niet verleiden tot flauwe grappen, maar dat een politicus bekendmaakt dat Roodkapje het populairste sprookje is, heeft wel tot gevolg dat het site-adres van de verhalenbank in de krant staat.

Zo worden we geattendeerd op de Nederlandse Volksverhalenbank van het Meertens Instituut en dat is goed.
De bank bevat momenteel 31441 verhalen.
Van Roodkapje zijn 39 varianten opgenomen - ook parodieën, moppen en Broodje Aap-verhalen krijgen een bronvermelding.

'Jip en Janneke spelen het sprookje van Roodkapje na. Jip schiet echter telkens in de lach als hij hoort dat Roodkapje sigaren naar haar oma gaat brengen. Dan besluiten ze om het spel te staken.' (Deel 1 van Jip en Janneke door Annie M. G. Schmidt)

De invloed van breedband-internet op het tv-kijkgedrag lijkt in een meetbare fase gekomen.
Een groeiend aantal internetgebruikers met een ADSL-aansluiting zegt minder tijd voor de tv door te brengen.

'European TV broadcasters are losing viewers to the Web, a medium they must embrace as broadband roll out presses on.

That's according to UK-based research firm Strategy Analytics, which said in a new report that TV viewers are spending more time in front of the display connected to their PC, and less time watching the box.

"Broadcasters Beware: Broadband Is Stealing Your Viewers" said that a survey of 800 Europeans revealed that some 56 percent have cut down on TV time since subscribing to broadband.' (The Register)

De Publieke Omroepen zouden nu speciale internet-initiatieven moeten ontwikkelen om de onafwendbare breedbandopmars te kunnen volgen.
(Potje chauvinisme: de VPRO gaat voorop - kijk eens hoe dit weekend op internet weer live het Pinkpopfestival wordt gebracht.)

De BBC lanceerde gisteren nieuwe plannen: een Creatief Archief.
Internetgebruikers kunnen programma's uit de archieven downloaden en daarmee 'digitaal-creatief aan de slag gaan'.
Geen idee wat we ons moeten voorstellen, maar het maakt nieuwsgierig naar de resultaten.

Vraag me niet langs welke wegen ik er kwam, maar tijdens een potje surfen bevond ik mij op een gegeven moment in de bibliotheek van de Universiteit van Iowa.
En daar bleek zich een groot digitaal DADA-archief te bevinden.

Moet je nu toch 's even kijken wat een prachtcollectie boeken, pamfletten en tijdschriften in Iowa wordt bewaard.

Ze hebben bijvoorbeeld een set afleveringen van De Stijl, het tijdschrift dat Theo van Doesburg van 1917 tot 1932 redigeerde en je kunt er ook in bladeren, of de vergrote pagina's downloaden.

Is het kledderig naïef aan het worden als ik weer 's de loftrompet steek over dit ongelooflijke medium?
Sorry, ik kan het nog steeds niet 'gewoon' vinden als ik zo'n site tegenkom.

Valt er niks beters te doen achter het computerscherm, dan zoeken naar je eigen navel?

Siegfried Woldhek vertelde 13 april j.l. op Bieslog over het NABUUR-project (zie het dossier in de linkerbalk) - een vorm van rechtstreekse hulpverlening via internet.

Heeft zo'n stukje effect?
Ruim 1300 Biesloglezers namen kennis van NABUUR en een aantal van hen heeft zich aangemeld als 'virtuele buur' en helpt nu een lokale gemeenschap in een ontwikkelingsland.

Een voorbeeld.
Uit Padampur, Nepal, komt de noodkreet dat er dringend twintig latrines moeten worden gebouwd. Hevige regens en het ontbreken van goede sanitaire voorzieningen, veroorzaken elk jaar infectieziekten met vele zieken en zelfs doden tot gevolg.

De vraag: 'Kan iemand ons helpen?', wordt via NABUUR op internet losgelaten.
Heeft iemand een idee voor een ontwerp?
Weet iemand een manier om de bouwmaterialen te organiseren?
Kan er ergens geld worden georganiseerd?

Het idee werkt.
Met de hulp van 'virtuele buren' zijn de eerste drie latrines gebouwd.

Er is meer nodig. Siegfried vroeg me of ik het project nog een keer onder de aandacht wil brengen.
Graag. Dus als je even niets beters te doen hebt...

Siegfried Woldhek vraagt Bieslog om aandacht en de lezers om medewerking.
Die aandacht geef ik graag, want ik heb Siegfried leren kennen als een bevlogen man, die bezig is ideële dromen werkelijkheid te laten worden.

Al eerder was hij op Bieslog te gast, in zijn hoedanigheid van tekenaar (zie het dossier 'Vier tekenaars op internet'), maar ditmaal komt hij aan het woord als grondlegger/directeur van Nabuur.

Nabuur is een 'plek op internet', waar gemeenschappen in de derde wereld (villages) hun problemen uiteenzetten en hulp vragen aan andere internetgebruikers, waar ook ter wereld - in de vorm van advies, expertise, creativiteit, of doorverwijzing.
Rechtstreeks via internet, zonder tussenkomst van regeringen, organisaties, of bedrijven. Een vorm van virtuele burenhulp.

Siegfried vermoedt dat veel Biesloglezers over kennis beschikken, die elders in de wereld van groot belang kan zijn. Via internet kan die kennis meteen ter plaatse worden aangewend.

Een prachtig idee, dat het waard is te worden beproefd. Daarom vragen Siegfried Woldhek en ik u naar ons gesprek te luisteren en de Nabuursite te bezoeken.

Dat krantensites of e-zines je steeds vaker om registratie vragen is tot daar aan toe, maar dat men je om de zoveel tijd op gebruikersnaam en wachtwoord wil controleren, wordt een hinderlijke gewoonte.

De gebruikersnaam geeft nooit problemen (ik heb overal dezelfde gedeponeerd), maar de mij toebedeelde wachtwoorden leer ik, heel ouderwets, uit veiligheidsoverwegingen nog steeds uit het hoofd (onzin, maar het geeft een geruststellend 'mij pakken ze niet'-gevoel).

Dus toen ik vanmiddag een krant wilde inkijken, werd mijn geheugen danig op de proef gesteld.

3ac7bv4d?
Of was het jurzx67c?
Nee, ruf5scrot489!
Ook niet - potl45rR5?
frats4F2?
5PR8vx0j?

Opvragen?
Opnieuw registreren?
Ja, dag!
Ik klik meteen een deurtje verder.

Hilversum opent de archieven.
Er zijn al prachtige onderdelen uit het rijke Polygoonarchief op internet gezet.
De viering van kerstmis op het Koninklijk Huis anno 1954 is een juweel.

Prins Bernhard spreekt de zaal kort toe, er wordt gezongen en daarna betreedt koningin Juliana het podium: 'Hare majesteit de koningin die door een lichte verkoudheid geplaagd werd, las hierna het kerstverhaal voor, zoals dat beschreven is in het evangelie van Lucas'.

Meer! Meer ! Meer!

Het Amerikaanse PBS zond een drie uur durende tv-documentaireserie uit - 'The Elegant Universe' - over de stringtheorie, het verband tussen de fundamentele krachten en universele dimensies.

Er is een site bijgevoegd met veel extra's en achtergrondinformatie. Mooi gemaakt!
Bovendien kan hier de gehele serie bekeken worden.

Ooit haalde ik het HBS-B diploma. Met die inmiddels zwaar verouderde kennis, moet ik m'n kop erbij houden, wil ik er iets van snappen. Maar PBS doet voorbeeldig z'n best het mij uit te leggen.

Wij van internet - u en ik - wij hebben ja hoe zal ik het zeggen, een ruimere blik, meer universeel gericht, meer kosmischer misschien wel.

Al die mensjes die in hun door hard werken verdiende vakantie moeizaam een stukje over de aardbol trekken - ach, wij staan niet boven ze, maar wij zien het gedoe meewarig aan, gemengd met een tikje leedvermaak en een snufje medelijden.

En dan schakelen we weer over naar de satelliet, want wij moeten de hele boel in de gaten blijven houden.
Is dat een rookpluim, daar boven Alaska?
Moet de wereldbrandweer gewaarschuwd?

Vandaag bezoeken we het Hoogste Virtuele Gebouw ter Wereld.

We zouden er zelfs een appartement kunnen huren, gebouwd en ingericht naar eigen smaak.

Als de buitenlandgangers straks terugkomen, vertellen wij interessantere vakantieverhalen dan zij, met hun duffe praatjes van hoe warm het was, hoe ver, hoe vies en hoe duur.

Als de hoofdredacteur zou ingaan op alle aanbiedingen tot penisvergroting die hem dagelijks worden toegezonden, dan zou de deur van het redactielokaal te smal zijn om hem binnen te laten.

Leven we in een beeldcultuur?

Er is op nog geen enkel ander moment in de geschiedenis van de mensheid zoveel geschreven als nu. Dankzij internet.
(Stellingen kunnen mij niet stellig genoeg zijn.)

Heb je voor vanavond niets meer te lezen?

Zin in een paar weblogs?

New York telt er naar schatting nu 1 miljoen!

Om het zoeken wat te vergemakkelijken zijn er op dit adres 2230 geselecteerd.

Op de bijgevoegde kaart is uit te vinden waar de webloggers zich ophouden.

Ik ga kijken hoe ver ik vannacht kom.

Tot morgen.

Gisteren uitgebracht: de 'Atlas voor de Nederlandse taal en literatuur' door de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren.

Taal- en literaire gegevens over meer dan 1100 plaatsen in Nederland en Vlaanderen.

'Welke schrijvers werden er geboren, wie stierven er' Welke literaire teksten staan in verband met deze plaatsen, en wat valt er te weten over het lokale dialect, en het plaatselijke literaire leven?

De Atlas geeft een verrassende blik op de Nederlandse cultuur. Waar worden de meeste schrijvers geboren? En zijn er geliefde sterfplaatsen? Waar zit het literaire leven in de Middeleeuwen? Hoe klonk de parabel van de Verloren Zoon in 1874 in Oostende, en hoe in Katwijk aan Zee?'

'De informatie die de Atlas te bieden heeft zal elke maand verder aangroeien; er zullen steeds meer literaire teksten, taalkundige studies, en ook illustraties in verschijnen. Wat de dbnl nu toont is het begin van wat in de komende jaren tot een rijke en onmisbare vraagbaak zal uitgroeien, niet alleen voor onderzoekers en studenten, maar ook voor scholieren en leken.'

Voor wie nu wel eens wat pittigers wil lezen dan de ANWB-Kampioen -

voor wie tegen de oorlog met Irak was en dat nóg is -

voor wie wil weten hoe Amerikanen, die tegen de oorlog waren en tegenstanders zijn van de Bush-regering, er nu over denken -

voor wie kennis wil nemen van een verzameling actuele artikelen uit de beste kranten van de wereld -

Ter gelegenheid van de zestigste verjaardag van Trouw, heeft de krant een speciale website ingericht, waarop de drie illegale jaargangen, integraal en in facsimile te lezen zijn.

Tijdens een uurtje netzwalken schrik ik vaak van mijn eigen infantiliteit.

Graag wil ik beweren niet van spelletjes te houden. Zonde van mijn tijd! (De suggestie wekkend dat ik me uitsluitend bezighoud met belangwekkende zaken, terwijl ik regelmatig uren voor me uit zit te suffen).

Maar op Internet kom ik soms speeltjes tegen die onweerstaanbaar zijn, vanwege hun technisch vernuft, of leukte. Zo heb ik al heel wat mannetjes, of vogeltjes, of dingetjes, of kan niet schelen wat, laten vliegen, neerstorten, exploderen of in rook doen opgaan.

Dit is er weer een: Imagination at Work. Een markerstift, waarmee je kunt tekenen in vele kleuren, waarna je de tekening per mail kunt versturen.

Het mooie ervan is, dat de geadresseerde na opening van het bericht, de tekening van begin tot eind ziet ontstaan - de hand van de zender dus 'als het ware' volgt.

Kinderachtig? Nou!

Ik ga een stapje verder.
Zouden jullie een tekening willen maken en die naar Bieslog sturen (bieslog@vpro.nl)?

De mooiste inzending (de jury bestaat uit de hoofdredacteur) krijgt een DVD opgestuurd.

Mensen, waar moet dit heen?

Vanaf heden is het beroemde dagboek van Samuel Pepys (1633-1703), via een rijk geannoteerde site, dagelijks te volgen op internet.

Nooit gelezen? Zeer aan te bevelen. Een smakelijk opgeschreven leven in de zeventiende eeuw.

Vandaag: 1 januari 1660.

Een bijzondere site uit Seoel, Zuid-Korea.
Tekstanimaties op muziek.
Woorden en zinnen in simpel zwart/wit schieten voorbij.

'As for the look of our work, we do what we can. We've never been interested in graphic design (a lot of Web artists - and even writers - start out or double as graphic artists). There are hundreds of fonts, millions of colors, and we don't know what to do about that.

Distance, homelessness, anonymity, and insignificance are all part of the Internet literary voice, and we welcome them.'

(Flash is vereist, makkelijk te downladen via de site.)

Geluid ver open zetten en laat maar komen!

De vaste Biesloglezers kennen de preoccupaties van de hoofdredacteur.
Zijn liefde voor de Nederlandse kust is een van de belangrijkste.
Niet voor niets eindigt de Bieslogvoorpagina permanent als een paal boven water (strandpaal 42).

Lex Koetzier heeft rond die strandpalen een site gebouwd, kustlijn.nl, die 'de cultuur van de Nederlandse kust' in kaart probeert te brengen. Bezoekers kunnen verhalen, foto's, herinneringen, tips, bestaande beeldende kustkunst, of liederen en gedichten inbrengen, waardoor een groot archief ontstaat.

Dat klinkt tamelijk vaag, maar nu de eerste resultaten op deze ingenieus gebouwde site zichtbaar worden, begrijp je zijn bedoeling beter.
'Als een jutter kan de website worden afgestruind op zoek naar iets bijzonders.'

Het idee is 'typisch internet' en kan uitgroeien tot iets moois.

Het online historisch archief van De Groene Amsterdammer.

De 64 eerste, volledige jaargangen van De Groene, van 1877 tot en met 1940, in facsimile.
Het archief is per pagina en per artikel gratis doorzoekbaar op in de tekst voorkomende termen. (Inloggen met 'amsterdammer' en 'groen'.)

Een journalistiek-historische goudmijn! Ach, zouden alle kranten op deze manier te doorzoeken zijn...
Deze archivering kostte bijna honderdduizend euro en kwam met hulp van o.a. het Prins Bernhard Fonds tot stand.
(gevonden via www.tonie.net)

Ik zocht onder Mussert en las hoe het nationaal-socialisme in 1933 zijn entree maakte.

'Het nationaal-socialisme van den heer Mussert dat zich in Nederland als nationaal aandient, is letterlijk uit het Italiaansch en Duitsch vertaald, zonder ook maar eenigszins rekening te houden met ons eigen land.
Het heeft in Nederland niet de minste kans. Enkele goede elementen, welke het bevat, verdrinken in een zee van gebreken. Het kan ons land niet schaden, hoogstens de reputatie van den bekwamen ingenieur Mussert.'

Het wemelt op het net van de grappige rubriekjes waarin je bijvoorbeeld even je geboortedatum moet invullen en -klik- je weet hoeveel dagen je nog te leven hebt.

Of je kunt je naam intikken en -klik- Jan Doedel blijkt in Groenland 'Hij die het Meeste Walvisvlees Kan Verorberen' te betekenen.

Ik kan het nooit laten.
Wil ik weten hoe mijn naam er in hiërogliefen uitziet?
Ja, graag!
Of mijn monogram zoals een oude Babyloniër hem zou uithakken?
Meteen!

En omdat de sites zijn opgezet door de University of Pennsylvania Museum of Archaeology and Anthropology, denk ik zelfs even wetenschappelijk heel goed bezig te zijn geweest.

Alles van waarde wordt wezenloos.

Wedden dat ook u het meteen gaat doen?

Toen ik in 1998 voor het eerst een webcam had gezien (die van Corrie en Rickert, zie woensdag j.l.), dacht ik: zomaar uitzenden, zonder zenderpark, over de hele wereld, dat wil ik ook!

In dat tv-seizoen presenteerde ik De Toekomstman, een satire op een Postbus 51-achtige Nationale Discussie en daar paste een site goed bij. De digitale afdeling van de VPRO ontwierp een adequate parodiesite (zie bijvoorbeeld de KiesKlikker).

En gedurende twee maanden was ik elke ochtend van 9 tot 10 per webcam on line, vanuit het Toekomstmankantoor, het huidige Bieslogredactielokaal.

Je zomaar laten betrappen door een camera vond ik vreemd - zo totaal anders dan optreden voor een tv-camera; ik besloot er toch een act van te maken.
Ik stelde een flipover op en liet gedurende het online-uur zien hoe ik tot een actuele spreuk-van-de-dag kwam.

Als ik ze nu lees, weet ik van veel van die oneliners volstrekt niet meer wat de actuele aanleiding is geweest.

Een mooie ervaring - ik hield er het nog vage idee van een site met beeld en geluid aan over.

Toen ze er viereneenhalf jaar geleden mee begon was ze een pionier, nu zijn er in honderden Nederlandse huizen webcams opgesteld.
Het aantal webcams in de wereld beloopt in de honderden duizenden en breidt zich nog steeds uit.

Elke dag, gedurende een paar uur, laat Corrie zichzelf zien aan de bezoekers van haar site. Soms zien we haar samen met vriend Rickert, een enkele keer staat ze in de keuken, maar meestal zit ze te werken achter haar computer.
Om de dertig seconden stuurt de webcam een foto naar de website.
In haar archief bewaart ze van elke dag één plaatje.

Vormt de webcam een inbreuk op haar privacy?
Waarom laat zij per dag duizenden vreemden in haar huiskamer kijken?
Hoeveel van zichzelf laat zij zien?
Heeft de webcam haar leven veranderd?

Deel een van het interview met Corrie (middelste button) is uitsluitend te beluisteren - in deel twee is zij ook te zien.

Trambestuurder Wim van Es uit Den Haag biedt op de HTM-fotosite elke dag een andere tramrit aan, met foto's die zijn genomen vanaf de bestuurdersstoel.

Vanavond kunt u mee met lijn 15 van Nootdorp naar Den Haag CS.

Prachtige beelden van Nederland Nu.
De derde foto toont 'het tijdelijke winkelcentrum met een HEMA zonder warme worst'.

Morgen gaan we mee met lijn 10!

De fotograaf Scott Haefner maakt opmerkelijke foto's door een camera aan een vlieger te hangen.
Zo'n foto van bovenaf photoshopt hij in combinatie met een hemelfoto vanaf de grond tot een verbluffend panorama.

Als je een foto van zijn site hebt geladen (wachten loont) kun je, door er overheen te muizen, 360 graden draaivluchten maken en in- en uitzoomen.

En morgen is gelukkig alles weer 'gewoon': winkels open, kranten in de bus, ochtendfiles, kantinegeroezemoes, uitlopende vergaderingen, geheime afspraakjes en politieke opwinding.