Wie niet bestand is tegen typisch Hollandse somberheid, kan vandaag maar beter binnenblijven.
Het licht is grauw en tot halve sterkte getemperd. Ook het vrolijkste landschap wil maar niet wakker worden.

Stel je eens voor dat je er toch op uitgaat en met de Geinlijn (!) van de Amsterdamse metro door de uitgestrekte betonnen woonblokken van de verst afgelegen wijken gaat rijden...

Het is volkomen te begrijpen waarom de straten leeg zijn. Altijd is hier het verblijf binnenshuis te verkiezen boven buitenshuis. En het gaat nog motregenen ook.

Bij een van de laatste haltes stappen we uit: Reigersbos.
Wat zoeken we hier? Hoe komen we hier ooit nog weg?
(Gerard Reve schrijft, bij een verblijf in een benauwende omgeving, een straffende stem te horen die zegt: 'U moet hier altijd blijven'.)

Maar de verloren gewaande dag heeft een onverwachte verrassing in petto.
Bij het verlaten van het rommelige station in verbouwing, worden we getroffen door een uitermate vrolijke, lichtend rode schutting, die is betekend met geestige, cartoonachtige iconen, waarmee een verhaal wordt verteld dat zich niet onmiddellijk prijsgeeft.

De vaste Biesloglezers herkennen de tekentrant. En herkennen de figuren, gelicht uit de tekeningen die dagelijks verschijnen op haar site. (Zie het dossier: ?Drie tekenaars op internet?.)

Babette Wagenvoort maakte van de metrohalte een oase in de betonwoestijn.

Een museum dat 's avonds open is - goed idee.
GEM, het Museum voor Actuele Kunst, dat in Den Haag naast het Gemeentemuseum staat, is geopend van twee uur 's middags tot tien uur 's avonds. En het werkt: velen gaan 'na het eten een tentoonstellinkje pakken'.

Momenteel is werk te zien van Marcel van Eeden, Elke Krystufek en de Prix de Rome-prijswinnaars.

Ik wist niet wat ik meemaakte: een vol, geanimeerd terras, tot laat in de avond - in Den Haag!

Gisteravond werd een catalogus gepresenteerd, waarin tekenaar Marcel van Eedens gehele oeuvre van de afgelopen tien jaar is opgenomen: ruim tweeduizend tekeningen.

Van Eeden is voor Bieslog geen onbekende (zie het dossier: Drie tekenaars op internet); de meeste Bieslogbezoekers kennen de sites van Van Eeden.

Op zijn tentoonstelling hangen honderden tekeningen, zaal na zaal, in rijen boven elkaar.
Een indrukwekkende ervaring - Van Eedens heroïsche poging 'de wereld van voor zijn geboorte' te tekenen.

De hoofdredacteur van Bieslog vond het een eer dat hem werd gevraagd het eerste exemplaar van het boek van deze belangrijke kunstenaar ten doop te houden.
Maar het was de ijdele redenaar kennelijk naar het hoofd gestegen, want wie houdt er nu een lezing met de titel:

'De afwezigheid, als leidraad voor een nieuwe uitgangspuntendiscussie over de kunst van toen en nu en de positie van de kunstenaar en het museum in de 21e eeuw.'

Wij hebben het betoog hier beperkt tot de passages over Van Eeden in relatie tot internet.

Er ontstond na afloop van de lezing grote verwarring onder de toehoorders.
De hoofdredacteur had met stelligheid beweerd, dat Marcel van Eeden niet op de opening van zijn eigen overzichtstentoonstelling aanwezig was ('Waarmee hij een statement wil afgeven!'), maar velen signaleerden de kunstenaar in de hal van het gebouw, terwijl hij boeken signeerde en zich onderhield met zijn talrijke bewonderaars.

Gaat dat zien! Op internet, in het boek en in het museum.
Toegegeven: de tekeningen in het echt zijn toch wel het mooist...

Na enkele jaren wonen en werken in Londen, schaart kunstenares Babette Wagenvoort, terug in Nederland, zich onder de kunstenaars die internet als publicatiemedium gebruiken (zoals Marcel ven Eeden en Geert Dekkers).

Iedere dag plaatst zij een met rood potlood gemaakte tekening op haar site.
Ze gunt ons een kijkje in haar keuken, door de regels die ze bij het tekenen hanteert, ook op de site te vermelden:

- kies een potlood en neem een vel papier
- ga aan tafel zitten
- neem potlood in de hand en leg papier voor je neer
- concentreer je op het lege vel
- denk over je leven op deze dag
- wat heb je gezien, gehoord, gevoeld, gezegd
- teken
- wees eerlijk
- probeer op niemand indruk te maken
- gebruik geen tekst
- wanneer je klaar bent voeg datum en handtekening toe

De tekening is niet zozeer een beeldverslag, maar houdt op een zeer persoonlijke manier verband met de dag van ontstaan.

Meer dan duizend tekeningen heeft ze inmiddels zo gemaakt.

Als de tekening af is, doet het verhaal erachter niet meer terzake - zijn het mooie, karakteristieke kunstwerkjes geworden.
Toch kon ik het niet laten bij drie van de prenten naar haar verhaal te vragen.

Ik verzoek u het geluid aan te zetten en daarna onmiddellijk de eerste tekening groot te maken (klik, klik op 'toon originele grootte' en klik beeldvullend).
Tijdens het gesprek vraag ik u hetzelfde met tekening 2 en 3 te doen. Het geluid blijft dan doorlopen.

Babette Wagenvoort stelt haar tekeningen vanaf zondag 'in het echt' tentoon bij Zechs Gallery, Boekhorststraat 125, Den Haag.

Elke dag bekijk ik op het tekenlog van Marcel van Eeden de prent die hij de afgelopen uren heeft gemaakt. Een dagelijkse verrassing. Zijn onderwerpen zijn heel divers - na een paar weken ga je zijn regelmatig terugkerende thema's herkennen, zoals zijn fascinatie voor 'uitslaande branden'.

Sinds kort heb ik een ander tekenadres gevonden, dat ik ook dagelijks ga bezoeken.
Geert Dekkers' tekeningen zijn geen cartoons, maar een glimlach is vaak moeilijk te onderdrukken.

Gisteren zag ik de tekeningen 'in het echt'.

In Amsterdam is een dubbeltentoonstelling te zien van de internettekenaars, in de Wetering Galerie, Lijnbaansgracht 288.

Bieslog besteedde eerder aandacht aan Marcel van Eeden (zie ook dossier Biesloginterview) - ook Geert Dekkers is een tekenaar die zichzelf een dagelijkse plicht heeft opgelegd.

Gisteren, tijdens de opening van hun tentoonstelling, sprak ik met beide kunstenaars; over het internet dat hen samenbracht en over het verschil tussen een 'echte' tekening en een digitaal bestand.

In het gesprek legt hij uit hoe hij met behulp van Internet zijn prenten maakt en verstuurt, vanaf de meest afgelegen plekken op aarde. Op bijgaande video geeft hij een demonstratie.

In de zomer van 2000 vergezelde Bieslogs hoofdredacteur Siegfried Woldhek op een reis door Australië.

Toelichting bij de 5-minuten documentaire:
1. Siegfried Woldhek, natuurbeschermer, laat een van de grootste bedreigingen van het Australische landschap zien.
2. Een wilde zoektocht naar kangoeroes en struisvogels.
3. Siegfried Woldhek, tekenaar. In een bushmotel in het tropische noorden van Australië, tekent, fotografeert en verzendt hij een prent voor NRC-Handelsblad (Co Adriaanse!).
4. We crossen door een rivier en stuiten op een landschap dat door de plaatselijke Aboriginalpeople in brand is gestoken - al duizenden jaren wordt door zo?n gecontroleerd vuur de aarde vruchtbaar gehouden.

Siegfried Woldhek (1951) is een veelzijdig man. Hij was directeur van Vogelbescherming Nederland en het Wereld Natuur Fonds, ontwikkelt nu het Nabuur-project, maar is naast dat alles tekenaar.

Sinds 1976 publiceert hij o.a. in Vrij Nederland (schrijversportretten) en in NRC-Handelsblad (vast in een maandagse sportrubriek).
Op zijn site (zie link onderaan) is een enorme collectie tekeningen verzameld. Ook Woldheks foto's, verhalen en ideeën zijn zeer de moeite waard.

Samen met Siegfried Woldhek gaan we een van zijn prenten bekijken.
U dient daartoe eerst het Interview aan te zetten en dan de bovenste tekening tot beeldvullend op te klikken.

Het werk van kunstenaar Marcel van Eeden (1965) uit Den Haag, is nauw verbonden met Internet.
Dagelijks maakt hij een tekening, die hij op zijn site (Tekenlog) plaatst.
Daarnaast beheert hij een tweede site (het Cioran-weblog), waarop hij, ook dagelijks, interessante links naar kunstenaars en tentoonstellingen doorgeeft.
Ik ben een vaste, bewonderende bezoeker.

Elke dag een tekening - ze vormen nu al een gigantisch oeuvre.
Het zijn met grote precisie getekende landschappen, interieurs, winkels, nachtelijke stadsgezichten, grote gebouwen, maar ook uitslaande branden, zonnige vakantiebestemmingen, mensenmassa's, folkloristische feesten... bij het zien onderga je een merkwaardige sensatie. Je herkent de taferelen, maar je kunt ze niet plaatsen in je herinnering of in de tijd. De kleding van de afgebeelde mensen, de auto's op straat, de architectuur van de gebouwen, behoren onmiskenbaar tot het verleden. Wat deed de kunstenaar besluiten tot de keuze van zijn onderwerpen?

Ik stelde Marcel van Eeden een experiment voor: als we nu 's op Bieslog één prent zetten en we houden naar aanleiding van die tekening een gesprek over techniek en achtergrond van zijn werkwijze?

Voor meer werk en informatie: zie Van Eedens site met het Tekenlog. In galerie Maurits van de Laar (Herderstraat 6, Den Haag) hangen momenteel, tot en met 14 april, veel recente tekeningen 'in het echt'.

Om dit experiment te ondergaan - ik ben benieuwd naar uw reacties - dient u eerst het geluidsicoon aan te klikken en daarna de prent beeldvullend op uw scherm te plaatsen.
Ik geef u aan het begin van ons gesprek nog wat aanwijzingen - dit lijkt hinderlijk uitleggerig, maar ik weet dat velen van de Biesloglezers (van alle leefijden, geeft niets) nog wat onwennig met de Internetmogelijkheden omgaan.

Ik hoop dat u er de tijd voor neemt. Klikt u nu op het luidsprekertje?