De onthulling dat ik nog altijd mijn handen gebruik bij het uitrekenen van de eenvoudigste rekensommetjes - zoals ik het waarschijnlijk in de eerste klas van de lagere school heb geleerd - levert interessante mails op.

De meeste lezers begrijpen helemaal niets van mijn methode en eisen opheldering. Maar voor mij is de belangrijkste boodschap: ik ben niet alleen!
Zelfs gediplomeerde wiskundigen gebruiken nog wel eens hun vingers.
Ikzelf ben er ooit in geslaagd een diploma hbs-b te verwerven, dus kan ik heus wel wat rekenwerk aan. Maar een eenvoudig sommetje moet ik dus kennelijk nog steeds voor me zien.

Ik schaam me nergens meer voor en zal proberen het uit te leggen.
Stel ik moet dus 13 - 6 uitrekenen. Ik kijk verstolen onder tafel naar mijn handen, die ik zogenaamd ontspannen op mijn knieën laat rusten.

De 13 visualiseer ik door naar de duim, wijs- en middelvinger van mijn linkerhand te kijken (3 boven de 10). Die 3 vingers, plus de duim, wijs- en middelvinger van mijn openliggende rechterhand trek ik af en dan houd ik ringvinger en pink van de rechterhand, plus de 5 vingers van de linkerhand over = 7.

Als je het leest lijkt het ingewikkeld, maar ik doe dit handrekenwerk in een fractie van een seconde.

Met dit geheim loop ik mijn levenlang rond. Nu ben ik het kwijt. Wat een opluchting! Lieve groet aan alle handrekenaars.