Sorry, mensen, als grootbewaarder en beroepsoudelul kan ik het niet laten in de kasten te duiken, naar aanleiding van voorgaand stukje.

Vriend Henk en ik maakten per fiets onze eerste buitenlandse reis.

Helemaal naar België!

Als we langs de veilige jeugdherbergen zouden trekken, hadden onze bezorgde ouders geen bezwaar.

De voorbereidingen waren grondig en tijdrovend.
De route moest op de kaart worden uitgemeten (haalde je ?s avonds de volgende slaapplaats?), de herbergen dienden aangeschreven en je moest wachten op de bevestiging van je komst.

Van de tocht herinner ik me uitsluitend een spannende, gevaarlijke scène van achterover kiepende, te zwaar beladen fietsen op de smalle roltrappen van een tunnel in Antwerpen.

Hoe zag de leiding (Vader en Moeder moest je ze noemen) van de Jeugdherbergen in het buitenland eruit?
Hebben we corvees gedaan?
Kregen we fietspech?

Geen enkel beeld is op de interne harde schijf achtergebleven.
Maar aan de hand van de stempels, kan ik de reis gelukkig dateren.
Op 10 augustus 1955 bereikten we Bergen op Zoom, 11 (?) augustus Antwerpen; 12 augustus deden we Gent aan, 15 augustus haalden we Nijlen en op 16 augustus keerden we behouden in het vaderland terug.

Vorige week stond ik op een verjaardagsfeestje te praten met de achttienjarige zoon van de jarige.
Zei hij: ?Weet je wat een leuk land is om op vakantie te gaan??
Ik: ?Nee??
?Guatemala!?
?O ja??
?Hartstikke mooi daar. Moet je zeker ?s doen.?
?Zal ik zeker. Bedankt voor de tip.?

Hebben ze stayokays in Guatemala?