Bieslog - De kinderarchitectuur van Klahs Remmerswaal
  Klik op de hut voor bezichtiging


  webcam in redactielokaal (werkt niet meer)

 Hoofdredacteur Wim de Bie leest alle reacties - redactie@bieslog.nl

Url = verwijzing naar andere site

beluister = hoorspel, reportage, geluidsact

Video = filmpjes

= bijlagen
De foto's zijn vergrootbaar tot de originele afmetingen.








vrijdag 14 februari 2003 11:53  verstuur

De kinderarchitectuur van Klahs Remmerswaal
architectuur als mogelijkheid

Beeldvergroting: Klahs Remmerswaal (59), kinderhuisarchitect
Klahs Remmerswaal (59), kinderhuisarchitect
Beeldvergroting: eerste ontwerp, 1948
eerste ontwerp, 1948
Beeldvergroting: kinderlandhuis, 1984
kinderlandhuis, 1984
Beeldvergroting: ?De Blauwe Klahs?, 1992
?De Blauwe Klahs?, 1992
Beeldvergroting: kleine-tuintjes-huis, 2001
kleine-tuintjes-huis, 2001

Gisteren werd bekend dat de Nederlandse architect Klahs Remmerswaal is onderscheiden met de Mima Award, de prestigieuze prijs voor kinderarchitectuur.

Klahs Remmerswaal, die vorig jaar de opdracht kreeg een landhuis te bouwen voor de kinderen van Engelands premier Tony Blair, is net terug van een reis door Afrika, waar hij de huttenbouw in Kenia onderzocht.

  • Meneer Remmerswaal, gefeliciteerd. Vanwaar de reis naar Afrika?
?Omdat wat ik doe rechtstreeks terug te voeren is op huttenbouw. Dat is de bron van waaruit je ontwerpt. Mag je nooit vergeten. De hut is de essentie. De drang tot huttenbouw is genetisch vastgelegd, weten we nu. Vanaf het derde levensjaar probeert de mens een hut te bouwen - of dat gebeurt met de lakens in het kinderledikantje, of door het verschuiven van de stoelen rond de huiskamertafel, maakt niet uit. De natuurlijk behoefte tot ?hide and seek? moet worden bevredigd.?

  • Van uw ontwerpen zeggen critici wel eens, dat ze ?het avontuur belemmeren?. Uw prefab-ontwerpen zouden ?te af? zijn.
?Volstrekte onzin. Ik ga er namelijk van uit, dat het kind zelf iets toevoegt aan mijn ontwerpen. Vandaar de simpelheid, de basale materialen, de openheid van bouw. Ik bied het kind een mogelijkheid aan. Ja, zo moet je mijn huizen noemen: mogelijkheden.?

  • Maar er is toch niets mooiers om als kind zelf een hut te maken? In een boom, of bosje...
?Waarbij het esthetische element helemaal wordt vergeten. Mijn ontwerpen zijn leerhuizen. Het kind gaat spelenderwijs om met architecturale mogelijkheden en leert zo ook iets over ruimte, over de begrenzing van die ruimte. En het verwerft een eerste aanzet tot vormbesef.?

  • Is uw architectuur niet uitsluitend gericht op welgestelden? Je moet voor uw huizen over een flinke tuin beschikken.
?O nee, een klein tuintje voldoet net zo goed. Des te beter soms. In een klein tuintje staat het kinderhuis vaak pal voor het huiskamerraam, waardoor het veel beter voldoet als extensie van het ouderlijk huis.?

  • Een laatste, misschien gekke vraag: waarom dragen zoveel architecten van die opvallende, vaak ronde brillen?
?Dat is de invloed van de grootste van ons allemaal: Le Corbusier. Met zo?n bril kruip je als het ware een beetje in de huid van de meester. Ik denk dat hij in mijn ontwerpen veel van zijn ideeën zou terugvinden.?