De melodie is simpel, de tekst is zoet.
Maar elke keer als ik het Anne Sofie von Otter hoor zingen (met Bengt Forsberg, piano) grijpt het me naar de keel.

Holder du af mig, - Als je van me houdt,
holder jeg af dig - dan houd ik van jou
alle mine levedage; - alle dagen van mijn leven;
sommeren var kort, - de zomer was kort
græsset blegner bort, - het gras verdort,
kommer med - maar alles komt terug,
vor leg tilbage. - ook ons spel.

Hvad du sa 'i fjor, - Wat je vorig jaar zei,
husker jeg i år - herinner ik me dit jaar,
sidder som en fugl i karmen, - het zit als een vogel op het kozijn,
Kakker på og slår - hij herschikt zijn vleugels,
synger lidt og spår - zingt een beetje en voorspelt
lykke under solevarmen. - geluk onder de warme zon.

Holder du af mig enz.

Nu godnat, godnat! - Goede nacht nu, goede nacht,
drømmn har mig fat, - een droom heeft bezit van me genomen,
den om dine milde øjne - die van je zachte ogen,
og de tavse ord, - en de stille woorden
som af krogen fo'r, - die uit je mondhoek ontglippen,
o, de vare så forfløjne! - O, die waren zo vervlogen!

Holder du af mig enz.

Waarom ik dit liedje mooi vind?
Omdat de tekst zo simpel is en daarom misschien zo diep gaat.
Want misschien is het ?alles wat er is?: holder du af mig en de herinnering aan een korte zomer die terug kan keren.

En ik vind het indrukwekkend omdat Anne Sofie von Otter het onwaarschijnlijk mooi en zacht zingt.
Het moeilijkste van zingen: zacht zingen.