Vroeger, toen meneer Foppe nog fietste en hij wel eens een lezing met dia's bijwoonde - over Paaseiland bijvoorbeeld - is het hem een paar keer overkomen dat hij na afloop, 's avonds na tienen, moest constateren dat het lampje in zijn voorlamp of achterlicht was doorgebrand.

Meneer Foppe liep dan de lange weg terug naar huis in het donker over de trottoirs, met de 'kapotte' fiets aan de hand.

Een nare, koude, soms natte wandeling, maar door de lezing te overdenken viel het ook wel weer mee - graag brak hij zich nog eens het hoofd over de vraag hoe die grote beelden op dat verre eiland terecht waren gekomen.