Het enige voetbalveld waar ik graag kom ligt hier vlak in de buurt.
De toeschouwers kunnen in een rijkbegroeide berm plaatsnemen en genieten van een uitstekend zicht op het veld.
Druk is het er niet. Je bent bij voorbaat voorzien van een plaats - niemand vraagt om een toegangskaart. In feite ben ik altijd de enige toeschouwer.
Wat dit stadion ook zo buitengewoon aantrekkelijk maakt: er wordt zelden gevoetbald.
Zelden? Nooit!
Je zou, kijkend naar de doelpalen op het veld, je eigen wedstrijd kunnen bedenken.
Meditatievoetbal.
Maar zelfs daar doe ik niet aan.