Het gebeurt nog zelden dat naar je religieuze identiteit wordt gevraagd.
Mijn leven lang noem ik mezelf een niet-religieuze kerkloze.
Toch ziet het ernaar uit dat ik mij binnenkort tot een religie bekeer.
Ik ga me aansluiten bij het Spiritueel Humanisme.
Sterker nog: het is vrijwel zeker (primeur!) dat ik een zeer hoge functie in deze religieuze beweging mag bekleden.
Voor het eerst spreken de geloofsartikelen van een kerk mij aan.
Wat is Spiritueel Humanisme?
Het hoofdkwartier in Pennsylvania (USA) formuleert het zo:
?A religion based on the ability of human beings to solve the problems of society using logic and science.
Most people need a religion to help guide them through life's challenges and difficult moral decisions. Recognizing how the power of religious rituals, methods, and communication can impact human behavior, Spiritual Humanism fuses traditional religious behaviors onto the foundation of scientific humanist inquiry.?
We kunnen de menselijke beschaving niet ontdoen van rituelen en vieringen van hoogtepunten. Wel kunnen we ze herijken en vernieuwen. De Spirituele Humanistische kerkelijk leider gaat voor in eigen, niet-bovennatuurlijke, ?menselijke? plechtigheden.
Wat moet ik doen om me aan te sluiten?
Geld betalen uiteraard.
Ik heb er geen bezwaar tegen. Het is voor mij geen ?aap-uit-de-mouw?.
Je moet er iets voor over hebben om je Spiritueel Humanist te mogen noemen.
En je krijgt er wat voor terug: voor slechts 14 dollar 95 ben je praktiserend lid.
Het Deluxe Clergy Pack kost 89 dollar 95. Ik krijg dan blanco certificaten, waarmee ik huwelijken kan sluiten, doopplechtigheden bekrachtigen en begrafenissen leiden.
Ook mag ik een kerkelijke titel voeren.
Ik kan kiezen: Brahman, Disciple, Evangelist, Guru, Imam, Lama, Father... u zegt het maar.
Patriarch lijkt me wel wat.
Ik ben dus binnenkort Patriarch van de Spiritueel Humanisten.
Ik ga ?s nadenken over een speciaal kostuum (ik neem aan dat ik het zelf mag ontwerpen) en daarna ga ik ferme uitspraken doen, die veel stof zullen doen opwaaien.
Want dat is het voordeel van zo?n kerkelijke titel: je krijgt maximale aandacht.
Neem kardinaal Joos. Niet zo lang geleden een onbekend Vlaams pastoorke - nu hij door de Paus plotsklaps tot kardinaal is benoemd, worden zijn idiote uitspraken internationaal geciteerd.
Niemand binnen zijn kerk durft hem af te vallen. Als patriarch van een concurrerende religie, kan ik de kardinaal ferm de oren wassen.
Eén afspraak nog.
Als andere Nederlanders zich willen aansluiten (welkom!), willen zij dan svp niet voor de titel patriarch kiezen?
Er kan, vind ik, maar één Spiritueel Humanistische Patriarch in Nederland functioneren. En dat ben ik.
Zie je? Daar begint het gedonder al.