Mij verbaast de vroege veroudering van CD-kopers niet in het minst.
- CD's worden gesealed in plastic, dat zich moeilijk laat verwijderen. Is er geen schaar in de buurt, dan leidt alleen al het openen van dit plastic beschermhoesje tot aanvallen van woede, die schadelijk zijn voor de gezondheid.
- Vooral bij klassieke CD's worden veel te dikke boekjes meegeleverd. Teksten van liederen bijvoorbeeld worden in drie talen vertaald. Probeer zo'n boekje uit het dekseltje te wippen en de vloeken en verwensingen rollen door de kamer.
Het boekje - vaak fraai vormgegeven - is na één keer peuteren veranderd in een verfrommeld vod.
- Pak de in de onderdeksel geklemde CD met duim en ringvinger aan de rand vast (zoals aanbevolen) en trek: de CD kromt onrustbarend, zonder los te laten. Met de wijsvinger drukken op de lipjeskern in het midden van de schijf, wil vaak niet helpen. Het hart klopt onrustbarend als het eindelijk lukt de dure CD in de lade van de speler te leggen.
- Er zijn CD-firma's die de te dikke tekstboekjes los bijleveren. Boekje plus CD-doosje worden nog eens extra verpakt in een kartonnen hoes. Keurig!
Maar probeer zo'n combinatie 's weg te zetten in uw CD-opbergrek. Het pakje is te dik voor de gleuf, of de gleuf is te smal, hoe u het noemen wilt, maar de irritatiegrens wordt ver overschreden.
- Dat bij een tweede keer openen het bovenste dekseltje van het onderste breekt, is de gewoonste zaak van de wereld. Muziekliefhebbers die tegen beter weten in pogingen doen de dekseltjes in elkaar te klemmen, moeten vaak een beroep doen op Eerst Hulpdiensten, reanimatieteams, of traumahelikopters.
Vinylplaten draaide je grijs - van CD's word je grijs.