Als niet-sportliefhebber kan ik toch bogen op een vroege herinnering aan het wielrennen.
Die wel eens een stuk interessanter zou kunnen zijn dan ik zelf ooit dacht.

?O, dat klinkt goed, meneer. Vertelt u alstublieft verder.?

Ik sta met mijn vader tussen een lange rij toeschouwers op de stoep van de Laan van Meerdervoort, vlakbij ons huis.
In hoog tempo passeren slierten wielrenners. Het gezoef van de bandjes op het asfalt. Wat gaat dat hard!
Dan...
Vlak voor onze ogen rijdt een coureur tot heel dicht achter een voorganger. Nee, hij rijdt tot op de achterband, hij raakt hem rijdend aan - ?Kijk nou eens?, roept mijn vader uit - waarna de achterste renner met zijn stuur een paar korte rukken naar links en rechts maakt. En dan zijn de twee aan elkaar gekleefde renners alweer uit het zicht verdwenen.

?Nou ja!,? zegt mijn vader ineens geagiteerd, ?die ene renner probeerde zijn voorganger te laten vallen! Zag je dat? Die hadden ruzie of zo. Gelukkig dat het niet lukte. Heb je ooit zoiets onsportiefs gezien??

Het incident maakte grote indruk, want ik heb het decennia onthouden.

Nu zie ik hoe in vele kranten wordt herdacht dat op 8 juli, vandaag vijftig jaar geleden, de Tour de France in Amsterdam begon. Krasse knarren halen herinneringen op. Het was de eerste keer dat de Tour de France buiten Frankrijk van start ging.

Het lukt me niet de precieze route van die eerste etappe van de Tour in kaart te brengen. Maar ik heb wel ontdekt dat de karavaan vanuit Amsterdam naar Scheveningen koerste en toen via Den Haag op Delft afging.

Dus het zou kunnen... via de Laan van Meerdervoort en Loosduinen kom je in Delft.

Ik besluit hierbij mijn herinnering interessanter te maken.
De Tour de France van 1954? Die heb ik nog voorbij zien komen!