Mooie Paas, mensen!

Traditiegetrouw ben ik vanmorgen bij mijn moeder wezen paasontbijten. Hartstikke lekker, want voor mezelf koop ik niet zo gauw een paasstol en van een sinaasappeltje persen komt het ook zelden.

Ook wil de gewoonte dat ik een uurtje eerder opsta dan mijn moeder en de eieren versier.
En sinds mensenheugenis hoort er een Hitler-ei op tafel te staan. Een erfenis van mijn vader. Het schijnt dat hij op de eerste Pasen van na de oorlog, de eieren betekende met Hitlerhoofden en dat altijd is blijven doen.

Angstaanjagend vond ik het, een gezellig eierdopje naast je bordje, waar die enge kop met snorretje en haarlok bovenuit stak.

Was mijn vader een Hitlerfan?
Welnee! Want het ging er natuurlijk om dat je Hitlers hoofd eraf kon slaan.
?We gaan Hitler een kopje kleiner maken,? zei mijn vader en met een ferme tik onthoofdde hij de gehate dictator.

Na het overlijden van vader, zette ik de traditie voort. Maar hij kon veel beter tekenen dan ik.
Toen mijn moeder vanmorgen aan het Paasontbijt verscheen, zei ze, het Hitler-ei in de hand nemend: ?O, wat schattig, Driek. Wat een enig mannetje!? (Gedachte: het verschil tussen eng en enig is 1 letter. Moet ik iets mee doen.)

Ik liet mijn moeder in de waan. Om mijn moeder aan mijn vader te herinneren - via een paaseitje met Hitler erop - ging mij op deze mooie ochtend toch iets te ver.

Ik blijf tot na de koffie (met vijf chocolade-eitjes) en dan ga ik maar weer ?s op huis aan, waar vier DVD?s (een spotgoedkoop pakket bij een benzinestation) op mij wachten.

Hoi!
Jullie Driek