Persoonlijk hou ik niet zo van een topshot van dertig meter hoogte op een halve kilometer lange rode loper, omzoomd met saluerende militairen, waarover twee figuurtjes lopen - de ?machtigste man op aarde? en ons staatshoofd.

Nee, elke vergelijking is ongepast. Laten we zeggen dat zo?n beeld een licht onaangenaam gevoel oplevert; ?typisch Amerikaans gevoel voor show?, laten we het daar op houden.

(Ze hadden net zo goed van de andere kant kunnen opkomen, door het middenpad, tussen de mensen. Zoals ons staatshoofd altijd opkomt voor het uitspreken van de troonrede - van achteren uit de Ridderzaal, door het volk schrijdend.)

President Bush kende onze oorlogsgeschiedenis - noemde Anne Frank en hij weet dat we tulpenbollen aten in de hongerwinter. Menige Nederlandse krasse knar werd in het hart geraakt..

Dat hij de herdenking zou gebruiken om propaganda te maken voor zijn huidige wereldmissie, was te verwachten (het zou raar zijn als hij ?t niet deed), maar hij bleef ingetogen.

Dan was premier Balkenende in zijn toespraak Amerikaanser dan president Bush.
Tegen het decor van achtduizend grafkruisen gaf hij nog eens aan hoe belangrijk het is de Europese Grondwet te omarmen. Zo?n uitspraak staat gelijk aan tien middagen folderen langs de caféterrassen.
(De campagneleider van de Ja-stemmers zal hem na afloop op de schouders hebben geklopt met een enthousiast: ?Yes! You did it!?)