De grote klacht uit de verzorgings-, verpleeg- en bejaardenhuizen: het personeel krijgt door de onderbezetting, te weinig tijd voor het geven van aandacht, of het maken van een praatje.
En die tijd wordt minder, laten we daar nou ?s van uitgaan.
(Zoals we op meer terreinen realistisch aan het worden zijn: files, vliegtuiglawaai en zwarte scholen zullen altijd blijven.)

Hoe kunnen we dat geldverslindende, persoonlijke contact met de bejaarden verder minimaliseren?
Het concept van het virtuele verpleeghuis lijkt een innovatieve oplossing.

Een site-citaat:
?Via de VD-communicatiekanalen kan informatie van, in en naar de woning verstuurd worden. Zo kunnen steeds meer diensten op afstand geleverd worden. Of het nu gaat om het consult van een arts, de controle van de vitale lichaamsfuncties, het programmeren van de video of een praatje met de buurman.
Thuis blijven wonen op een comfortabele en verantwoorde manier.
Om dit te realiseren is het noodzakelijk de diensten van het verzorgings- en verpleeghuis in de eigen leefomgeving te bieden. Dit kan door middel van het concept van het virtuele verzorgings- en verpleeghuis; nieuwe zorgconcepten en breedbandtechnologie worden hiertoe op innovatieve wijze bij elkaar gebracht.?

Het huis van de bejaarde wordt volgestopt met elektronica en via een kastje met een scherm kan de bewoner een praatje maken via het scherm van de buurman.

Ook van buitenaf kunnen veel zaken geregeld worden, ik noem er een paar:
het centraal aan- / uitzetten van de woning bij de woningingang,
actieve personenalarmering,
woning in dag-/nachtstand zetten in de slaapkamer,
centraal openen van de voordeur van de woning en wooncomplex door de alarmcentrale,
aan-/uitzetten van de keuken,
automatische badkamerverlichting.

Blijven twee problemen over, waar ik nog geen goede oplossing voor heb gezien:
ook breedbandbejaarden moeten eten en ze willen (dat is ze niet uit het hoofd te praten) eenmaal per week onder de douche.