Evert klikte de site met hun vakantiehuis aan en bestudeerde de foto?s.
In februari, toen Jacqueline hem enthousiast had verteld dat ze de vakantie ?helemaal rond had?, was hij daar niet aan toegekomen. Hij was allang blij dat hij zich er niet mee bezig hoefde te houden.

Het was ?een schattig huisje, middenin de velden, echt iets voor ons?.
Rustiek was het zeker en het uitzicht was ook weids.
Maar dat woonkamertje...
Wist Jacqueline wel zeker dat ze daar alleen zaten, in dat huis?
Of huurde je alleen dat bijgebouwtje en werd het hoofdgebouw bewoond door een grote luidruchtige boerenfamilie?

Of was dat bijgebouwtje ook al bewoond?
Die huiskamer zag er zo ?ingericht? uit, met spulletjes en prulletjes. En waarom kreeg je alleen een hoekje te zien?
Die slaapkamer was wel heel erg kaal. Je moest zeker twee liter wijn achter de kiezen hebben, wilde het daar een beetje lukken met faire l?amour.
En dat badkamertje... met z?n tweeën werd het dringen voor dat kleine wasbakje en samen onder de douche leek hem in zo?n pieterig celletje ook geen pretje.

Evert voelde de moed in zijn schoenen zinken. Twaalf uur rijden voor de boeg met deze eindbestemming - hij dacht aan die catastrofale vakantie met zijn eerste vrouw en hoe in dat totaal verkeerde appartement in de binnenlanden van Corsica hun scheiding zich al had aangekondigd.

?Niets zeggen tegen Jacqueline?, besloot hij.
Alles op alle zetten om er iets van te maken.