?Vervroegd met pensioen wordt utopie?.
Hoewel hij op de vroege ochtend helemaal geen zin heeft in duffe stuf over de nieuwe regering, besluit Bas, na het lezen van de kop, ook het hele krantenartikel te lezen.
Gaandeweg wordt hij geïnteresseerder. Hij krijgt er een rooie kop van. Hij pakt een kladblok en maakt notities.

Achter deze aantekening plaatst hij drie woeste uitroeptekens:

Alleen zij die veertig jaar een onafgebroken dienstverband hebben bij dezelfde werkgever, kunnen, als zij vijfenzestig zijn geworden (en niet eerder), op een redelijk pensioen rekenen (70% van het laatste loon)!!!

Bas is achtendertig. De afgelopen zeventien jaar is hij nogal flexibel bezig geweest: hij heeft bij negen bedrijven gewerkt. Als hij nu blijft zitten waar hij zit, heeft hij op zijn vijfenzestigste zevenentwintig jaar bij één baas gewerkt. Dat mooie pensioen zit er dus niet meer in. En die reis om de wereld, als hij met de VUT zou zijn gegaan, in zijn eigen gebouwde boot, kan hij ook vergeten.

Vanmiddag zal Bas een bijl grijpen uit het schuurtje naast het huis, in zijn fietstas steken, naar de loods rijden en daar in een half uur zijn in de steigers staande zeilboot in duizenden splinters hakken.