Het vieren van Bevrijdingsdag was vroeger een hele klus. Nee, we gaan daar gelukkig nu heel wat vrijer mee om.

Wie de moeite neemt bijgaand krantenverslag te lezen (op plaatje klikken, daarna op kruis in venster), zal beamen dat Bevrijdingsdag 1948 een organisatorisch ingewikkelde operatie was.

Als negenjarige heb ik er - als welp - aan mee moeten doen.
Ik was vergeten dat het zo'n puinhoop is geworden.

Mijn vader en moeder stonden tussen de duizenden toeschouwers - het Savornin Lohmanplein was op een paar honderd meter van ons huis verwijderd - en door het lezen van het stuk herinner ik me (luikje gaat open) hoe ze er schande van spraken dat de bijeenkomst, op een doordeweekse donderdag, tot ver na middernacht duurde.

Ik weet zeker dat we na afloop fluisterend zijn thuisgekomen.
'Sssst, alle mensen slapen al! En nu als de wiedeweerga naar bed.'