Eindelijk komt de campagne op gang.
Onder de aspirant-stemmers heerst totale verwarring. De mensen die hun keuze nu al hebben gemaakt, schamen zich vaak voor de gronden waarop zij hun beslissing hebben genomen.

?Deze regering moet een lesje krijgen.?
?Ik ben voor, omdat Wilders tegen is.?
?Die regeringsfolders zijn onleesbaar.?
?Ik neig naar Ja, maar waarom weet ik niet.?

Hoe slagen de partijen erin de complexe materie in één slogan met beeld samen te vatten?
Op het bord dat wij voor onze afficheanalyse hebben gereserveerd, zijn de eerste twee exemplaren geplakt.

1.
Het CDA bedient zich van een eeuwenoud propagandamiddel: het beeld van schattige kindertjes. Stem Ja en het toekomstige geluk van uw kinderen wordt gegarandeerd.
Bega je de superstommiteit Nee te zeggen, dan hoort daar het beeld van concentratiekampslachtoffers bij (hebben Balkenende en Donner ons voorgehouden).

Kortom: van het dikste hardhout worden keiharde planken gezaagd.
Het CDA vindt dat zelf ook en verwijst naar internet voor meer informatie.
(Op de CDA-site roept EP-lid Eurlings ons toe dat het debat over de Europese Grondwet wordt gedomineerd door waandenkbeelden. Van de Nee-zeggers, maar ook van de voorstanders dus?)

2.
De SP heeft zich er niet met een Jantje van Leiden afgemaakt. Er is uitputtend gebrainstormd.
Hoe komen we weer zo origineel mogelijk tevoorschijn?
Hoe vermijden we een al te simpel ?SP: NEE??
Na een paar nachten doorhalen kwam WEET WAAR JE JA TEGEN ZEGT uit de bus.
Een slogan die ook van de beschouwer veel denkwerk vereist.

De meeste referendumgangers weten (nog) niet waar ze Ja tegen zouden moeten zeggen.
Bedoelt de SP dat ze daarom voor Nee moeten kiezen?

Of gokt de SP erop dat de plakbordkijkers zich eerst op de hoogte zullen stellen van de Ja-argumenten, waarna ze vanzelf wel op Nee zullen uitkomen?

Het is dat we van andere media-uitingen weten dat de SP faliekant tegen de grondwet is gekeerd - als we alleen op dit affiche afgaan, wordt die boodschap niet erg duidelijk gemaakt.
(wordt vervolgd)