Nick:

• Nee, dat zeg ik. Je hoef niet met alle modes mee te waaien, maar je moet ook uitkijken dat je niet blijft hangen, zeg maar. Dus dat je ook kan denken van: ok, 't is mode, maar zo gek is dat nog niet.

Greta:

• Nou, noem jij dan eens 'n mode van dat je zegt dat lijkt me wel wat.

Nick:

• Eh... Nou... klinkt misschien gek, maar...

Greta:

• Nou? Wat vind jij dat ik moet doen? Want daar zal het wel op neer komen.

Nick:

• Welnee, dat zeg ik niet, dat het moet. Ik zal 's iets geks noemen. Het is namelijk zo dat de meeste mensen tegenwoordig hun eigen van onderen scheren. 't Is maar een voorbeeldje, hoor.

Greta:

• Gedver. Helemaal kaal van onderen?

Nick:

• Ja. Jongeren schijnen dat massaal te doen. Alles van onderen eraf.

Greta:

• O ja? En hoe weet jij dat, als ik vragen mag?

Nick:

• Nou, dat heb ik ergens gelezen of zo.

Greta:

• Lezen? Sinds wanneer lees jij ergens? Wacht even: jij zit toch niet naar porno te kijken als jij achter je computer zit, hè? Jij zit toch niet 's avonds laat naar kale geslachtsdelen te staren?

Nick:

• Nou, nou, nou! Hoe kóm je d'r bij. Nee, ik las laatst in de wachtkamer van m'n masseurtje dat de mensen hun eigen massaal van onderen scheren. En toen dacht ik: misschien heeft het wat. We moeten een beetje met de tijd mee, Greta!

Greta:

• O, jij wou dat ik ook met een scheermes... Nou, van zijn levensdagen niet. Je heb altijd gezegd dat ik overal mooi haar had en nou moet het eraf?

Nick:

• Bij wijze van proef. Dat we 's kijken hoe het bevalt.

Greta:

• We? We? Wou jij zeggen dat jij alles d'raf heb gehaald?

Nick:

• Eh... Laten we zeggen dat ik het een beetje heb bijgepunt.

Greta:

• Nou, weet één ding, meneer Nick: ik moet geen kaal jongetjesdingetje. Voorlopig slaap ik boven en als 't er weer een beetje aan is gegroeid, spreken we verder. Speel jij ondertussen maar met je computer. Ga jij je maar uitleven op die kalenetensites.

Nick:

• Nou niet kwaad weglopen. Greta! We zouden een gezellig ommetje maken... Het was zomaar een ideetje, Greetje!