Vanmorgen kondigde ik op de webcam aan een gevaarlijke expeditie in Den Haag te zullen ondernemen: een rit in lijn 3, de enige overgebleven lijn van het RandstadRailnetwerk.

Alle overige lijnen van deze ultramoderne vervoerswijze, lightrail, die Den Haag, Zoetermeer en Rotterdam met elkaar gaan verbinden, werden onlangs tijdelijk opgeheven, nadat drie van de nieuwe rijtuigen waren ontspoord - twee vlogen er uit de bocht en een reed door een rood signaal, waarbij tien gewonden vielen.

Toch wilde ik, ten behoeve van een sensationele reportage voor Bieslog, me in die overgebleven lijn 3 begeven, om te testen hoe ik me zou houden in deze nieuwe vorm van railvervoer (is het een tram, trein of metro?) onder risicovolle omstandigheden.

Aangekomen met de trein, zag ik voor het station een lijn 3 staan op punt van vertrek. Ik stortte me naar binnen en begon meteen te fotograferen - ik wilde elk aspect van de dodenrit op foto vastleggen. Als ik een ontsporing van een rijtuig van binnenuit zou kunnen vastleggen, zou ik de wereldpers halen.

Door de lens viel me op hoe gewoon en tamelijk goedkoop het interieur van de nieuwe tram oogde. Was ik, in mijn zucht naar spanning en sensatie, te haastig op een gewone oude ordinaire tram gesprongen?

Bij de volgende halte stapte ik uit en twee controleurs op de halte bevestigden mijn vermoeden: ook op lijn 3 waren de nieuwe rijtuigen van het spoor gehaald.
Er is een diepgaand onderzoek aan de gang en vermoedelijk ligt de hele RandstadRail misschien wel tot het voorjaar plat.

Wordt RandstadRail, na het echec van de jaren durende aanleg van een onder water gelopen tramtunnel, een tweede molensteen rond de hals van de Haagse ooievaar?