Je moest eens weten hoeveel potjes met pillen en capsules ik, na lezing van dat bericht, naar de vuilverbrander heb gebracht.

Hè hè, daar was ik vanaf. Ik leverde mij weer geheel uit aan het Lot. Kome wat komen gaat.

Krijg ik bijstaand bericht onder ogen. En onmiddellijk ben ik bereid dagelijks een banaan te eten, er een hele cultus van te maken, huisgenoten tot waanzin te drijven. (?Heb ik mijn banaan al op?? Een dagje uit - bananen mee. Zondagmiddag - bananen op, geen winkel open!)
Want een beroerte wil ik niet krijgen en als het zo simpel is...

?Het eten van een banaan kan een hulpmiddel zijn.?

Een hulpmiddel? Wat moet ik dan nog meer doen?
Hoeveel gram potassium bevat een banaan?
Moet de banaan ?s ochtends of voor het slapen gaan genuttigd?
Moet eerst de schil eraf? (Dat we niet later lezen: in de schil zit de meeste potassium!)
Mag ik de banaan geprakt en overgoten met yoghurt tot mij nemen?
Als ik twee bananen per dag eet, wordt de kans op een beroerte dan drie keer zo klein?

Met deze vragen wendde ik me tot de Universiteit van Hawaii. Een naam die betrouwbaarder lijkt dan ze ons in de oren klinkt.

Maar helaas. Ik vond geen enkel artikel aan de medische vondst gewijd.
Zoekmachines die ik aan het werk zette met ?banana?, ?potassium? en ?stroke? gaven geen uitsluitsel.

Komt dit bericht uit de koker van een bananenimporteur?
Ik ga toch maar een trosje halen. Kwaad kan het niet, een dagelijkse banaan.

De zomer loopt ten einde. In het nieuws maakt de komkommer plaats voor de banaan.