Twee jaar geleden heb ik mijn vrouw Stans voor haar verjaardag een paar nieuwe borsten gegeven. Ze was er hartstikke gelukkig mee.

Ik weet nog precies hoe of ze keek toen ze binnenkwam in d?r peinwaar. Ik had een ontbijtje op tafel gekregen - eitje koken wil best lukken - en het pak met de nieuwe borsten op d?r bord gezet.
Ze pakte de twee joekels uit en riep: ??t Is niet waar! Heb ik altijd willen hebben. O, Maaikiepaaikie, wat ben je toch een schat van een man!?

Uiteraard volgde toen een omhelzing om u tegen te zeggen en een paar ferme pakkerds. En daarna gaf ik de bon voor de operatie door dokter Boduin. In zijn kliniek is Stans kind aan huis vanwege haar oog- en voorhoofdsrimpels.

Een week later zaten de borsten op hun plaats. Prima werk van dokter Boduin en Stans is er tot op de dag van vandaag tevreden mee. En ik ook ;););)!!

En toen lazen we van de week in ons omroepblad van Veronica dat je nieuwe borsten kan winnen.

Ja, ik weet niet, toen dacht ik toch even van jammer. Het maakte het verjaarscadeau van Stans iets minder bijzonder, beetje minder sjiek, zal ik maar zeggen. Begrijpen jullie dat?

Als ze nou bij alles nieuwe borsten gaan weggeven is het mooie d?raf - het verwennen van de vrouw met een paar nieuwe lichaamsdelen is toch iets intiems, iets van tussen man en vrouw.
Straks krijg je een paar tietjes bij een kuipje margarine cadeau!

O, o, waar gaan we heen met dit land.
Dat wou ik even kwijt.

Mike van der Molen