Al joetjoebend kwam ik op een close up terecht van twee handen die een piano 'op jazzachtige wijze' bespelen en ik bleef kijken.
De camera week en de handen bleken van professor Zonnebloem - een gezet grijs mannetje met baardje.
De klassieke titel gaf aan dat professor de Prelude, opus 53, nummer 11 speelde.
Ik klikte nog steeds niet weg. Wat een goede pianist!

Zo maken we kennis met het spel en de eigen compositie van Nikolai Kapustin (1937).
Kapustin noemt zich geen jazzmuzikant, omdat hij niet improviseert. De pianostukken zijn aan de piano gecomponeerd en noot voor noot uitgeschreven.
Dat moet een hele toer zijn, want zijn composities zijn virtuoos. Ik koos ook nog voor een Impromptu en voor de Toccata, opus 8.

In dit laatste stuk zien we hem in een mooie clip op 27-jarige leeftijd met een bigband in de weer. Allemachtig, wat een techniek!