Als je nu een doorsnee cd-winkel binnenstapt, moet je goed zoeken naar de cd?s.
In een paar rommelige achterafhoekjes vind je er nog wel een paar.
De wanden en bakken puilen uit van de DVD?s en de Games.
Is de cd aan het verdwijnen?

Vandaag in de kunstbijlage van de Volkskrant, onder de kop ?De cd is nog lang niet dood?, een interview met platenbaas Maarten Steinkamp (Sony/BMG):

?De cd is nog lang niet dood. Over vijf jaar zal het nog steeds de meest gangbare muziekdrager zijn. Als je mensen maar keuzemogelijkheden biedt. Van elk album moeten verschillende versies verschijnen. Van een luxe editie met boekje, dvd en weet ik wat voor extra?s tot een kaal schijfje.?

Gisteren kocht ik een voorbeeld van een superdeluxe cd-uitgave:
een zwarte ?houten? doos met tien cd?s, een prachtig uitgevoerd boek, paperassen (jeugdfoto, concertflyers) -
zeldzaam live-materiaal en interviews van en met de saxofonist Albert Ayler (1936-1970).

?En? Wat heb je daar nu voor betaald??

Dat zeg ik niet.
Sommige edities zijn zo luxueus, dat het indiscreet is naar de prijs te vragen.

Ik heb de doos gekocht:
1) ?voor mijn werk?, omdat ik hem op Bieslog wilde laten zien,
2) en omdat ik houd van de ontregelende, over alle grenzen heen springende, bizarre muziek van deze te jong gestorven vernieuwer.