Beste mensen,

Vanmiddag was ik in mijn hoedanigheid van kunstfotograaf aan het werk in het Zuidbroekpark.
Het was een warme hoogzomerse dag en daar heb ik het niet zo op.
Ik word overvallen door het soort van triestheid dat anderen in de herfst bespringt.

?In de zomer staat alles weliswaar te groeien en te bloeien, maar voor hoelang??, denk ik dan.
Over een paar weken is het afgelopen. De klad zit er nu al in.

Het is misschien een afwijking, maar als ik in de zomer een prachtige struik of boom zie, rijkelijk in het sappige groen, dan valt mij dat ene bruin-gele blaadje op.

Ik ging het park in met mijn mobiel en legde de herfst vast, die zich in de zomer heeft genesteld.
Zogenaamd stond ik dus te telefoneren en dat is wel veilig, want als ze iemand zien die één blaadje van een boom staat te fotograferen, word ik misschien als verdacht persoon opgepakt.
Dat is behoorlijk paranoia van mij, maar dat word je wel van al het nieuws.

Als kunstenaar reflecteer je de tijd waarin je leeft. Heb ik ergens gelezen. Nou, dat geldt helemaal voor mijn nieuwe fotoserie Among.

Wat een rare naam, Driek. Betekent zoiets als temidden van?
Precies.
De volledige titel zou kunnen luiden:
?The Death is Among Us?, maar dat vond ik nou net iets te dik.

Nee, heel cool en kaal:
Among
Alle verbanden laat ik graag aan de kunstkijker over.
Je moet niet teveel uitleggen.

Bekijk mijn nieuwe tentoonstelling op mijn Flickr-site en geef desgewenst commentaar bij de foto?s.

Veel kunstgenot,
Driek Photofreak