Vanmorgen in de trein, op weg naar de demonstratie van medewerkers van de Publieke Omroep op het Plein in Den Haag, dacht ik: ?Als ze petjes hebben opgezet, maak ik rechtsomkeert.?

Toen ik vanuit de Poten het Plein opliep, zag ik het al meteen: een zee van petjes.
KRO-hoedjes.
Gelukkig zag ik ook, boven de actiehoofddeksels uit, de boomlange gestalte van Chris en ik wist zeker dat hij het ook moeilijk vond daar te staan.

Maar wie A zegt moet ook B en C zeggen.
We hadden ons kwaad gemaakt op de politieke en bestuurlijke plannen die over de Publieke Omroep zijn uitgestort, nu moesten we toch ook een daad bij het woord voegen.
Niemand van de opgekomen VPRO-medewerkers droeg een hoedje, een spandoek of een fluitje, dus klitten we een beetje ongemakkelijk samen.

Maar al gauw werd ik - bekende kop - voor camera?s en microfoons gesleept en heb ik mijn duit in het zakje gedaan.

Ik had me voorgenomen aandacht te vragen voor het digitale door te zeggen dat het volstrekte onzin is om toekomstplannen voor de Publieke Omroep te smeden, nu de digitale ontwikkelingen zo?n grote vlucht nemen. En dat over twee jaar de media er wel eens totaal anders uit kunnen zien.

De nieuwe techniek zal nieuwe programmavormen en andersoortige informatievoorziening genereren, daar ben ik van overtuigd. Het is dringend nodig daar inhoudelijke ideeën voor te ontwikkelen, anders mist de Publieke Omroep die boot...
Nou, zo dus.
Ik begon met een klem op de kaken, maar daarna lukte het me beter mijn statement tamelijk snel en kernachtig uit mijn mond te laten rollen.

Toen traden enkele Tweede Kamerleden binnen de kring van protesteerders om een petitie in ontvangst te nemen. Ik trok mijn telefooncamera uit de binnenzak om de gebeurtenis voor Bieslog vast te leggen en heel toevallig kreeg ik in het gedrang uitsluitend Femke Halsema in beeld. Duidelijk is te zien hoe goed zij een petitie in ontvangst kan nemen. En daarbij zegt ze ook nog zeer verstandige dingen over de Publieke Omroep. Zou zij, onder een nieuwe regering, voorzitter van de Raad van Bestuur willen worden als die baan vacant komt?

De VPRO-medewerkers verzamelden zich weer en we spoedden ons naar de ingang van de Tweede Kamer om op de publieke tribune plaats te gaan nemen, in afwachting van het mediadebat.

Maar toen we onder de ogen van een team veiligheidsbeambten onze jassen en apparaten op de lopende band van een scanner moesten leggen en we onze identiteitskaart gereed moesten houden (heb ik niet), zag ik buiten net meneer Foppe voorbijgaan en werd het me ineens iets teveel.
Ik maakte me met een prevelementje uit de voeten en dacht: ?Voor een verslag van het debat hou ik het maar op Den Haag Vandaag van de Publieke Omroep.?

Op het Plein was de demonstratie nu bijna afgelopen. Ik ging nog even de boekenmarkt op die daar elke donderdag wordt gehouden.
En ik scoorde voor vijf euro meteen iets bijzonders: deel twee van een soort goedkope volksuitgave van Reis naar het Einde van de Nacht, het meesterwerk van Louis-Ferdinand Céline. Een eerste druk uit 1935!
Ik ga op internet uitzoeken of ergens deel een te koop is.