Op Bieslog begroeten we wederom schrijver Ewald Vanvugt, die een nieuw boek heeft gepubliceerd.
Ik ken hem al lang; vanaf 1964 maakte hij wekelijkse reportages voor het radioprogramma Uitlaat, waarvan ik toen hoofdredacteur was. Enkele van die opnamen hebben we uit de archieven opgediept en opgepoetst. (Zie in de linkerbalk het dossier De Uitlaat-tapes.)

In 1967 vertrok Ewald voor een jarenlange reis door de wereld.

In 1970 ontmoette hij op het tropische strand van Goa een vrouw uit New York - Lucine; zij was 24, hij 27 jaar. Tussen hen bloeide de liefde, maar na een halfjaar samenreizen gingen beiden hun eigen weg.

In het boek Weerzien met Lucine verhaalt Ewald Vanvugt hoe hij zijn geliefde van toen na 35 jaar terugvindt op een eiland in de Stille Zuidzee.

'Eind jaren zestig behoorden we tot de generatie die de westerse consumptiemaatschappij (tijdelijk) de rug toekeerde en de wereld introk. Nu behoren we tot de generatie van jeugdige bejaarden die via het internet elkaar herontdekten.'

Het boek is meer dan het verslag van een hervonden jeugdliefde. Vanvugt schetst een indringend en liefdevol beeld van zijn verblijf te midden van de straatarme, vrolijke bewoners van een van de duizenden eilanden in de Stille Zuidzee.

En hij citeert uit zeventiende- en achttiende-eeuwse reisverslagen van de eerste ontdekkingsreizigers, die hier het (liefdes)paradijs op aarde meenden te hebben gevonden.