de Mooi Ronde Column
Leeservaring leert ons, dat als in een column iemand wordt opgevoerd met een kenmerkend detail - ?de vrouw had droeve mondhoeken?, of ?de man keek permanent stomverbaasd de wereld in? - deze omschrijving gaandeweg het stukje twee-, misschien driemaal terug zal keren.
Maar met honderd procent zekerheid kunnen wij voorspellen dat de beschrijving een plaats zal krijgen in de laatste zin.
?De vrouw met de droeve mondhoeken loste langzaam op in de verlaten, beregende winkelstraat.?
?Het meisje lachte hartelijk om wat zij zo-even zelf had verteld, terwijl de man tegenover haar stomverbaasd de wereld in bleef kijken.?
De columnist vindt dat hij zijn stukje ?mooi rond? heeft gekregen.