'Wat heb ik gemaakt?
Een fotokunstwerk?
Een bewegingsexperiment?
Een wetenschappelijke uitvinding?

Je kent het verschijnsel: je tube tandpasta is bijna leeg. Je knijpt er het laatste sliertje uit, dat nauwelijks de borstel bedekt. Je zet de krom geknepen tube terug op z'n dop (een tube neerleggen, doe je niet meer) en ziet: langzaam zuigt de tube een beetje lucht in en verheft zich helemaal in z'n dooie eentje op zijn dop, tot een kaarsrechte stand.

Fascinerend, toch?

Ik besloot deze movement te fotograferen, voorbijgaand aan het eventuele verwijt van joh, Dries, krijg jij alleen je tube tandpasta nog omhoog? Ha ha ha ha.

Dat vind ik zo goedkoop. Een tube tandpasta is voor mij toch echt geen fallussymbool. Een tandenborstel an sich misschien nog wel, maar een leeggeknepen tube, nee, sorry hoor...

Later dacht ik: ja, wacht even, wat gebeurt hier? De tube richt zichzelf op, waarbij energie vrijkomt. Misschien is dit wel de ontdekking van de 21e eeuw - the Self Filling Tube, of zoiets.

Dus dat er over tien jaar rijen met grote lege tubes staan opgesteld langs de dijken, die om de zoveel uur gebogen worden, waarna ze zich oprichten; met de vrijgekomen energie van honderd tubes kan een stad als Gouda worden voorzien van stroom.

Met mijn foto's ga ik eerst langs een Fotokunstgalerie en daarna door naar TNO in Delft.'

Driek de Photo/Art-Freak & Inventor