Lief broerke,

Hoe gaat het met je?
Met ons gaat het goed.
Ons? Nee, ik ben na Ruppe geen nieuwe relatie aangegaan.

Weet je nog hoe ik je op je vorige verjaardag heb verteld over mijn innerlijk kind?
Dat ik na vele cursussen en therapiesessies eindelijk contact had gekregen met het kind dat ik eens was en dat in mijn binnenste is achtergebleven, terwijl ik doorgroeide tot de Loes die ik nu ben geworden?

Ik zie nog jouw wazige blik voor me. En van je opmerking ?sorry Loes, ik kan er geen chocola van maken? ben ik toen twee weken van slag geweest. Wat erger was: mijn innerlijk kind lag toen elke nacht te huilen.

Nou ja. Zand erover.
Alles is goed gekomen en ik ben nu vele cursussen verder en mijn innerlijk kind is geen baby meer, maar een flinke kleuter. Een schat van een kind, Wim, ik krijg zoveel liefde en plezier van haar terug - plezier dat ik in mijn eigen kleutertijd zo gemist heb.

Jij zult dat toen niet zo gemerkt hebben, maar mijn innerlijk kind laat me zien hoeveel ik als kind tekort ben gekomen.

Kleine Loes is nu toe aan voorlezen en ze begint te tekenen en te kleuren.
Ik heb een ?poesiealbum? voor haar gekocht
Nou, je begrijpt het al. Of je iets in haar album wilt schrijven.

Ik heb haar verteld waarom ze oom Wim nog nooit gezien heeft (?oom Wim heeft het heel druk?) en dat haar mamma en oom Wim vroeger heel veel gekibbeld hebben.
Dus die gegevens kun je gerust in je gedicht verwerken. Zou juist goed zijn, want dan begrijpt Kleine Loes dat ze wel degelijk bij de familie hoort en dat haar oom ergens een warm plekje in zijn hart voor haar heeft open gehouden.

Dank je wel Wim.
Ook namens Kleine Loes.

Je zuske Loes