Als je de Nederlandse politiek volgt, komt een moment waarop je moet zeggen: ik heb de zittende regering het voordeel van de twijfel gegund, maar de maat is vol. Door de mand gevallen!

(Ik herinner mij hoe het kabinet-Den Uyl door mijn mand ging, omdat, vlak na zijn aantreden, een tehuis voor geestelijk gehandicapten op last van de minister-president werd ontruimd met een overmacht aan politie.)

Het politieke seizoen is nauwelijks begonnen, of mijn afhaakmoment voor het kabinet-Balkenende II is al daar.
De wijze waarop deze regering verantwoording aflegt voor de beslissing ons land in een oorlog te betrekken, tart iedere democratische beschrijving.

Door de mand! Aftreden! Wegwezen!

En zolang deze regering er nog zit: te vuur en te zwaard bestrijden.

Ook Jan Peter droeg een overhemd met lichtblauwe ruiten. Hetzelfde overhemd als waarmee Jaap stond te pronken.

Tot op de bodem uitzoeken. Heeft dit kabinet zich bedrijfskleding laten aanmeten?
Zijn die (te) vrolijke overhemden geschonken door een overijverige overhemdenfabrikant?
Mogen wij de bonnetjes van de overhemden zien?