Als er vrijdagsavonds rond achten tweemaal werd aangebeld, snelde ik de drie hoge trappen af, deed de buitendeur open, legde mijn linker wijsvinger op mijn lippen (?Sssst!?) en stak haar met mijn rechterhand het pijpje toe.

Mijn kersverse vriendin P. was rechtstreeks uit haar werk van R. naar A. gereden. En voor ze met mij de trappen zou bestijgen, moest ze in de juiste stemming worden gebracht voor wat komen ging. Ik legde een paar korrels hasj op het pijpje, keek even links en rechts de straat in of de kust veilig was en stak met een aansteker de brand in de korrels. P. inhaleerde diep en stootte lachend en proestend een rookpluim uit.

(Het pijpje was zelfgemaakt - op de onderkant van een metalen aspirinebuisje had ik met een hamer een plat vlakje geslagen, waarin ik met een schaar enkele gaatjes had geboord.
We noemden het ?een reispijpje?. Het was veilig mee te nemen op straat, want als je eventueel werd aangehouden, kon een onervaren agent - en ze waren allemaal onervaren - niet zien dat er verboden verdovende middelen op werden verstookt.)

We lachten naar elkaar en ik fluisterde: ?De familie wil ons even zien. Hou je goed!?
Hand in hand liepen we de eerste trap op. Ik klopte op de deur halverwege de overloop. De huiseigenaar, waarvan ik een kamertje op driehoog had gehuurd, deed open. Zijn vrouw had ?s morgens tegen me gezegd: ?Als je vriendin vrijdagavond weer komt logeren, kom haar dan even voorstellen.?

We betraden de huiskamer en ik zag dat P.?s ogen groot werden van verbazing. Het was geheimzinnig donker. In het midden van de kamer hing een draaiende grote bol met spiegeltjes, die roterende lichtvlakjes op de wanden wierp. Een sfeer die we meteen met een nachtclub associeerden. (Nee, disco is van veel later).

We kregen een glaasje wijn en de huisbaas en zijn vrouw vertelden enthousiast over hun bezoek van gisteravond aan een nachtclub in de stad, Madame Arthur, waar vrouwen optraden die verklede mannen waren. ?Er waren vrouwen bij, die ik echt wel mooi vond,? zei de huisbaas, ?maar deze vind ik toch het mooist.? En hij haalde foto?s tevoorschijn waarop zijn vrouw te zien was in een doorzichtige babydoll, terwijl ze zich voorover bukt om een mandfles Chianti uit het buffetkastje te pakken. Toen P. en ik de foto?s aan elkaar doorgaven - we durfden niet al te lang te kijken - lachte de vrouw van de huisbaas met een hoog gilletje.

?Nou, veel plezier,? zei de huisbaas toen we weg konden,?enne... we horen niks, hoor.? En weer klonk het gillachje van zijn vrouw.

Op mijn kamertje bespraken we fluisterend en proestend wat we hadden meegemaakt. ?Die alcoholaddicts leven in een vreemde wereld?, concludeerde ik.

De volgende morgen gebruikten we, voor we de stad ingingen, het reispijpje intensief. Het werd een wandeling waarop heel veel gebeurde waar we heel hard om moesten lachen. We kwamen na twee, of vier uur, doodmoe terug op mijn kamertje.

We hebben nog wel geprobeerd de dag met viltstiften te beschrijven in een Chinees dagboekje, maar als ik die summiere pagina nu terugzie, komen er weinig concrete beelden naar boven.