In het Haagse Gemeentemuseum is momenteel een tentoonstelling te zien over de jaren zestig onder de titel 'Sixties!'. Reden om onze jarenzestigmedewerker en hippieveteraan Hako 'Angel' de Ruwe telefonisch uit te nodigen tot het geven van een recensie.
- Bent u al naar de Sixties in Den Haag geweest, meneer De Ruwe?
'Ik niet. En ik ga niet ook, nooit en never. Iets teveel bad vibes, weet je.'
- Een tentoonstelling over uw vakgebied, wat is daar mis mee?
'Ansich niks. Maar ik heb een clash met die museumpiepeltjes gehad, dus ik heb het even gehad.'
'Nou, toen ik hoorde dat ze in Den Haag de sixties gingen doen, heb ik meteen Wim van Krimpen gebeld - de directeur van het Gemeentemuseum - om mijn diensten aan te bieden. Ik heb natuurlijk een ongelooflijke schat aan sixtiesspullen en die mochten ze van mij tentoonstellen. Maar alleen als de zaal naar mij genoemd zou worden: 'Stukken uit de Hako de Ruwe Collectie in de Hako de Ruwe Zaal.'
Om wat voor spullen het dan ging, vroeg Van Krimpen? Noemde ik alle Provokranten, alle Hitweeks, m'n collectie posters, singles en LP's (alles van de Grateful Dead!).
Zei Van Krimpen dat'ie dat behoorlijk boring vond. Of ik geen kunst uit de sixties had. Zei ik: kunst? Dat was het minst belangrijke in de sixties, man. Het ging nou juist om wat er op straat gebeurde en in de zaaltjes waar de beatgroepen speelden en wat er in de krantjes werd geschreven.'
- Maar er is op de tentoonstelling toch ook mode uit die jaren te zien?
'Mode van mode-ontwerpers, neem ik aan. Ja, ook totaal onbelangrijk, begrijp je wel. Die holden ook achter wat er op straat gebeurde aan. Dat is het nou juist: de sixties waren van ons, gewone vogels en chicks, en niet van mensen met namen.'
- U werd dus niet betrokken bij de tentoonstelling?
'In no way. Terwijl ik goeie ideeën had, weet je. Ik zei tegen Wim: je weet wat het belangrijkste van de sixties was? Nou? De drugs, zei ik. Het begin van het rook- en het trip- en snuifgebeuren. Kijk, als je dat niet in een tentoonstelling over de sixties op de voorgrond plaatst, heb je niets van die hele tijd begrepen, weet je.
Dus, zei ik, geef nou als de mensen een kaartje kopen iedere bezoeker een voorgerolde joint cadeau, zodat ze in de juiste mood komen voor jouw sixtieskunst. Kan ik helemaal voor je regelen. De beste nederwiet sinds de sixties!
Nou nee, dat lag wel moeilijk. Daarmee werd dat sjieke Haagse Gemeentemuseum gelijkgesteld aan een ordinaire coffeeshop en dat kon natuurlijk niet.'
- U gaat er dus echt niet heen?
'Nou, misschien dat ik op een zondag met een paar ouwe vrienden tegenover het museum in het plantsoen ga zitten om te picknicken, zeg maar, weet je. Beetje relaxen, beetje muziek maken... Zodat de bezoekers na afloop van hun museumbezoek bij ons de sfeer kunnen proeven van hoe het werkelijk was in de sixties.'