Kom ik er ineens achter dat het vandaag Internationale Vrouwendag is!

Het is nu halftien in de avond. Wat had ik moeten doen? Moét ik wel iets doen?
Bloemen sturen? Aan wie en waarom?

Ik besluit An te bellen, een oude vriendin, getrouwd met een Amerikaan en woonachtig in Washington.
Internationaal bellen met een vrouw, het is iéts.

• Hi An, ik wilde je wat vragen.
• Hee hallo, hoe is het met jou?
• Sorry, ik heb een beetje haast. Het is bij jullie ook vrouwendag, toch? Heeft Ed er iets aan gedaan?
• Nou, hij wilde me vanmorgen een ontbijtje brengen, maar ik zei: nee Ed, dat is voor moederdag of m'n verjaardag, dit is Internationale Vrouwendag, hè.
• En wat gaat hij nu doen?
• Dat weet ik niet. Ik wacht af.
• Maar kan jij me niet een hint geven.
• Ach, er is zoveel te doen. Hoeveel vrouwen leven er niet in een achterstandsituatie, worden uitgebuit en...
• Ja okay, An, dank je wel, Ed heeft acht uur meer dan ik, ik moet aan de slag.

Nog twee uur en de dag is voorbij. Ik weet het niet.

Wacht even... Dit krantje kan wereldwijd worden gelezen. Als ik nu eens de groeten doe?

'Vrouwen, internationaal, dag!'