In het Amsterdamse straatbeeld valt dit affiche niet te ontlopen.

?tamtam - toneelgroep amsterdam neemt de stadsschouwburg?

Reclame voor een drie weken durend theaterfestival met toneel, dans en film.

En voor het eerst van mijn leven speelt, bij het zien van dit beeld, zonder ironie die overbekende zin door mijn hoofd:
?Moet dit nou!?

Onmiddellijk steekt lichte boosheid op. Waarom dwingt men mij zo?n truttige zin te denken, waardoor ik me conformeer aan dat vreselijke normen- en waardendebat? Wil ik niet!

En waar slaat dit beeld op?

O, wacht even... tamtam... die handen betrommelen de billen tot ze rood zien... ja, ja... de kont staat voor de stadsschouwburg en, aangetrokken door het verleidelijke klitsklatsklandere, gaat de Toneelgroep Amsterdam haar nemen om de schouwburg binnen te kunnen komen.

Wordt van mij, potentiële schouwburgbezoeker, verwacht dat ik haar óók neem? Nadat de hele Toneelgroep Amsterdam er al overheen is gegaan? Jakkiebakkie.

Ik ga pas naar de schouwburg als ik het gezicht van het affichemodel te zien krijg.
Wie is de vrouw van de kont?
Rare vraag, anno 2004.