Omdat Jacqueline heeft aangekondigd het kerstdiner op Tweede Kerstdag helemaal zelf te gaan koken - voor zeventien personen! - meent Evert niet achter te mogen blijven.
Hij zal de versiering, de gedekte tafel en het amusement voor zijn rekening nemen.

Al dagenlang bladert Evert door de folders en gidsen van de grote warenhuizen en tuincentra. Het valt hem niet mee.
Wat een smakeloze rotzooi wordt er met de feestdagen door de huiskamers en over de eettafels uitgestrooid. Wat een vieze kleuren! Paarse kaarsen, gifgroene ballen, zilveren tafelpiramiden, vergulde takkenbossen met LED-lichtjes - o, die kleine lichtjes, honderdenduizenden, overal in, langs, door en omheen.
Er moet niet alleen een kerstboom in de kamer worden opgesteld - met als het even kan een miljoen LED-lichtjes - ook dienen dit jaar door het hele huis truttige, besneeuwde, Dickensiaanse, ?polystone? poppenhuisjes neergezet. Of treintjes waarin moddervette kerstmannen gemeen zitten te grijnzen.

Dat rendier ?Buck? spant de kroon. Het ?praat, danst en zingt!? Engelstalige kerstliedjes. Wat verschrikkelijk!

Maar wacht ?s... Je kunt hem met behulp van een microfoon een eigen tekst laten uitspreken.
Evert peinst voor zich uit.
Dat zou natuurlijk wel eens de klapper van het jaar kunnen worden: na iedere gang van het diner spreekt Buck, die aan de muur tegenover de eettafel komt te hangen, een paar gasten persoonlijk toe...
Teksten schrijven met leuke grappen op alle vaders, moeders, oom en tantes zal een hele toer worden, maar het is Kerstmis: het hoeft niet te rijmen!

Het is niet niks, 199 euro, maar hij zou in één klap uit de zorgen zijn; Buck wordt een gegarandeerd succes.

Morgenvroeg gaat Evert meteen naar het tuincentrum voordat de rendieren zijn uitverkocht.
Het lijkt hem beter dat de komst van Buck ook voor Jacqueline een complete verrassing blijft.