Een paar stellen hielden het achter hun windschermpjes nog wel uit, maar de strakke wind uit zee had de meeste strandgangers naar het terras van de tent geblazen.

Het echtpaar had zich achter koppen cappuccino en broodjes pomodori geïnstalleerd en maakte er het beste van. Ze lazen aandachtig in de katernen van een dikke weekendkrant - de vrouw was verdiept in een artikel van de Literarische Welt.
Een Duits intellectueel echtpaar dus.

Ze hadden zich ingesteld op fris nazomerweer, geen uitbundige strandkleding aangetrokken, maar lange broeken, jasjes en shawls al in gedempte herfstkleuren.

Uit de wind achter het glas kreeg de man het al gauw te warm. Hij ging staan, trok jas en overhemd uit en ontdeed zich van een wit onderhemd, waardoor hij een donker behaard lichaam ontblootte. De buik puilde, maar viel nog net niet in de categorie vieze dikke pens.

Het hemd draaide hij vervolgens tot een klein rolletje ineen, klemde het in de rechterhand en stootte er zijn lezende vrouw mee aan. Zij las onverstoorbaar door in het paginagrote interview met een schrijver.

De man tikte nogmaals met zijn hemdrolletje op de bovenarm van zijn vrouw.
Nu schoof ze licht geïrriteerd de krant opzij, pakte het rolletje aan en reikte naar hun beider strandtas die op een stoel naast haar stond aangeschoven.

En nu vraag ik uw aandacht voor een detail, waardoor ik deze verder ondramatische scène heb onthouden.
De vrouw pakte uit de tas een plastic zakje, duwde het hemdrolletje routineus naar binnen, sloot de zak met de kleefsluiting en schoof 'm weer in de tas. Daarna pakte zij het krantenkatern weer op en las door.

Ik wil maar zeggen: dit echtpaar was zo goed georganiseerd dat zij rekening had gehouden met het moment dat hij het te warm zou krijgen en zijn onderhemd zou willen uittrekken. En wat moest zij dan aanvangen met dat natbezwete vieze hemd?

Ergens diep in de binnenlanden van Duitsland had zij op de dag voor hun vertrek op vakantie naar zee een plastic zakje uitgezocht waarin het onderhemd van haar man goed zou passen.

Ik weet nu bijna zeker dat hij vanavond op de hotelkamer spanners in zijn schoenen plaatst en dat ook zijn bakje scheerzeep in een passend plastic zakje in zijn toilettas meereist.