Beste vrienden en vriendinnen!

Voor zover jullie het slechte nieuws nog niet hebben vernomen: een Duitse collega is bezweken aan de gevolgen van de vogelgriep en dat zou verstrekkende gevolgen voor ons kunnen hebben.

Mocht de vogelgriep naar ons land overslaan, dan denken de mensen erover ons binnen te houden! Gaan alle kattenluikjes op slot! Dat zou voor de meesten van ons een ramp betekenen.

Als we niet 's nachts de hort op kunnen, zitten we vast in die suffe huizen. Moeten we de hele dag met die kinderachtige speeltjes spelen, waarvan de mensen denken dat wij ze leuk vinden. En achter draadjes wol aanrennen is leuk voor de kleintjes, maar daar halen wij onze neuzen voor op.

Nu zijn er ook baasjes die ons goedgezind zijn en die zeggen dat die ophuismaatregel helemaal niet nodig is, omdat wij geen vogels zouden eten.

Jullie en ik weten beter.
Naast de jacht op muizen vind ik, ter afwisseling, het hartstikke geinig ook af en toe een vogeltje te verschalken. Ik ben er zelfs herhaaldelijk in geslaagd een dikke, volgegeten duif mijn luikje door te slepen, waarna ik hem vervolgens achter de wasmachine in de kelder een kopje kleiner maak.
Daar moeten we tot nader order onmiddellijk mee stoppen!

Ik vraag jullie dus voorlopig elke vogel geen blik waardig te keuren.
Vogels? Dank je de koekoek!

Laat zien dat we onze instincten kunnen beheersen en dat wij part noch deel hebben aan de verspreiding van de vogelgriep. Ook in ons eigen belang. Want niet alleen binnenblijven is erg, als de mensen ons in paniek naar de dierenasiels gaan brengen, zijn we verder van huis.

Maar als het vogelgriepgevaar geweken is, gaan we er vol tegenaan om de vogels eens mores te leren. Wat denken ze wel! Ons opzadelen met hun griepprobleem... we lusten ze rauw. (Sssst! Niet hardop mauwen!)

Gerrit, huiskat van Bieslog