Bieslog - Naar Amersfoort
  Klik op de hut voor bezichtiging


  webcam in redactielokaal (werkt niet meer)

 Hoofdredacteur Wim de Bie leest alle reacties - redactie@bieslog.nl

Url = verwijzing naar andere site

beluister = hoorspel, reportage, geluidsact

Video = filmpjes

= bijlagen
De foto's zijn vergrootbaar tot de originele afmetingen.








dinsdag 10 september 2002 17:19  verstuur

Naar Amersfoort

Beeldvergroting: vrij zitten op een wegafzetting
vrij zitten op een wegafzetting
Beeldvergroting: kunstzinnig zitten
kunstzinnig zitten
Beeldvergroting: de allerergste
de allerergste
Beeldvergroting: mooi hoofd, mooi schilderij
mooi hoofd, mooi schilderij

Twee lezers mailden me gedetailleerde aanwijzingen waar ik bijzondere vrije zitplaatsen kon vinden. In Amersfoort, schreven beiden, onafhankelijk van elkaar.

Voor mij voldoende reden om naar Amersfoort uit te rukken.

De eerste plek was snel gevonden, niet ver van het station.
Dient deze bank een tweeledig doel? Open de kettingsloten en hij kan dienst doen als wegafzetting.
Rare plek overigens. Het kale stationsgebied met kantoorkolossen en snelweg, nodigt niet tot vrij zitten uit.

Onderweg naar de andere bank, passeerde ik een kantoor met dit bord naast de deur:

Hospitality Consultants
Adviseurs voor Gastvrijheidsmanagement

De gordijnen waren dicht. Geen flauw idee wat er zich afspeelt. Een butleropleiding?

De tweede bank bleek meer kunstwerk dan zitplaats. De kussens zijn van metaal (brons?). Grappig, niet?
(Al eerder gesignaleerd: het woord grappig rukt verder op - het valt nu ook in officiële verklaringen. ?Ter illustratie heb ik hier een paar grappige cijfers.? ?Een grappige ontwikkeling is in dit verband...?)

Vervolgens liep ik het oude centrum in, op zoek naar het onverwachte.
Dat viel tegen. Op een grijze dinsdagmorgen leveren de standaardetalages van de standaardwinkelstraten van Amersfoort niet veel uitzonderlijks op.

Hoewel...
In de etalage van een Snufjesshop (echt waar), zag ik een beeldje van twee mannetjes die heel in de verte Stan Laurel en Oliver Hardy moesten voorstellen. Binnen was een grote collectie L&H-prullaria uitgestald. Ik kocht de allerergste, om aan u te laten zien.
?Hardy? staat met zijn blote kont hoog geheven, boven een wc, ?Laurel? knijpt zijn neus dicht. Bedoeld voor de badkamer, met spiegel en een tandenborstel die in de waterpot kan worden gestoken.
?Enig hè,? zei de snufjesmevrouw, ?ze komen uit China.?

Begrijpt u waarom ik besloot snel rechtsomkeert te maken, voordat de herfst bezit van me kon nemen?

In de trein lag een Financial Times van vandaag. Zo?n roze krant had ik niet eerder in handen.
Goede artikelen, niet alleen economisch nieuws. Gedegen onderzoek naar de kernwapens die Saddam Hussein wel of niet zou bezitten. Conclusie van de FT: nog in geen jaren!

Op de kunstpagina een opvallend hoofd. Mooie intense blik, met die half openstaande mond.
Een schilderij op een tentoonstelling in Kopenhagen (Woman Painters in Scandinavia 1880-1900).
Hanna Hirsch Pauli schilderde in 1880 haar vriendin, schilderes Venny Soldan-Brofeldt, gezeten op de vloer van haar Parijse atelier. Een schilderij dat toen door de kritiek als lelijk en onfatsoenlijk werd ervaren. ?Respectabele vrouwen zitten niet zo.?

Thuisgekomen de foto?s bewerkt, dit stukje geschreven, op Internet het schilderij gezocht, er achter kunnen komen wat Hospitality Consultants doen en het geheel naar Bieslog gezonden.

Vanavond om acht uur word ik op Radio 1 geïnterviewd in het programma Radio OnLine.

?Wat doet u zoal op een dag??

Links en rechts linkend klik ik zomaar een eind weg.