Beneden had ze haar laarzen al uitgetrokken, zodat ze zachtjes de slaapkamer binnen kon schuifelen, maar Evert sliep door. Ze schoof naast hem, knipte het leeslampje uit en bleef op haar rug liggend nog tien minuten in het donker staren, totdat de slaap haar te pakken kreeg.

Toen Evert haar wakker maakte met koffie (de Grote Bak), vroeg hij, nadat ze rechtop in de kussens zat en de eerste slok had genomen: ?En? Hoe was ?t ??

?O, ?t ging?, zei Jacqueline met haar lage ochtendstem. ?Het eten was wel goed.?
?Leuke mensen ontmoet??, vroeg Evert, die zijn stem terloops probeerde te laten klinken, alle ondervraagtoontjes vermijdend.

?Ja, gewoon, van de zaak dus?, zei Jacqueline en Evert vermoedde al iets korzeligs te horen.

Toch ging hij nog even door.
?Zat je naast een leuk iemand??, vroeg hij zo losjes als hij maar kon. Niet te hopen dat ze het jaloerse 50+-mannetje hoorde, dat de gangen van zijn achttien jaar jongere vrouwtje probeerde na te gaan. (Vroeger konden ze samen lachen als Evert dat mannetje speelde.)

?Naast de nieuwe manager van de tweede verdieping?, zei Jacqueline, die ineens klaarwakker leek. ?Wat een lul van een man! Een akelige gladjakker. En daar ben je dan verplicht de hele avond naast te zitten!?