In mijn leven werd ik tot op heden nooit voor een heisessie uitgenodigd. Vanmorgen zag ik het woord voor het eerst in de krant staan.

Ondanks vier heisessies toch nog ruzie in de tent.
Roept de vraag op waar die heisessies zijn gehouden. Is er in Nederland nog een goede sessieheide voorhanden? De meeste heides die ik ken, zijn met gras overwoekerde vuile vieze velden.

Maar in Brabant is vast nog wel een luxe oord te vinden, gespecialiseerd in trainingen en heisessies, aan de rand van de laatste heide van Nederland.

Ik stel me voor dat de deelnemers er 's ochtends opuit trekken met gevulde picknickmanden, geruite plaids en volle flessen, om urenlang op de hei te liggen, alle meningsverschillen uit te praten en 's avonds doodmoe en dronken ('Hijssessie!') in het ressort terug te keren. De volgende dag nog een balletje slaan op de golfbaan en that's it.

Als een tweede heisessie nodig blijkt, is er iets hopeloos mis, zijn de geschillen onoplosbaar.
De tweede, derde en zeker de vierde heisessie dienen dan ook uit eigen zak betaald.

Had het PvdA-bestuur maar gekozen voor een bosdag.
Een dag aan de keukentafel van Bos. Onder zijn krachtige leiding een stevig potje ruziemaken en na een paar wedstrijdjes armdrukken op de fiets naar huis en de volgende morgen weer fris aan de slag.