Gemist: gisteren is op de BBC de schrijfhut van Roald Dahl te zien geweest!
Met de schrijver, gezeten in zijn stokoude, krakkemikkige fauteuil, de plank waarop hij met potlood schreef op schoot, de plaid rond zijn benen en het voetenbankje dat met ijzerdraad aan de stoel was vastgebonden.

De hut staat in een boomgaard, een eindje van zijn huis. Hij schreef er Sjakie en de chocoladefabriek, Daantje de wereldkampioen - in feite al zijn kinderboeken.

Het heette dat buiten Dahl niemand de hut mocht binnengaan. Streng verboden toegang. Hij schreef er ?s morgens twee uur en ?s middags twee uur, met de gordijnen dicht om afleiding tegen te gaan.
En er mocht niet worden schoongemaakt - stof en spinrag groeiden vrijelijk aan.

Jaren geleden konden de Nederlandse tv-kijkers een onvergetelijk kijkje nemen aan de hand van... Ivo Niehe, die ?bij hoge uitzondering? de hut mocht betreden.

De Nederlandse huttenliefhebbers voelden zich bevoorrecht.
Nu blijkt dus dat ?kluizenaar? Dahl zich meerdere malen in zijn hut heeft laten filmen en fotograferen..
Geeft niet. De hut is te mooi. Die mag gezien worden.

In zijn vroegere woonplaats is onlangs een Roald Dahl Museum geopend. Moet ons Genootschap van Huttenkenners stante pede naar Engeland afreizen?
Nee. De oorspronkelijke hut staat er nog, maar mag niet bezichtigd worden.
De museumhut is een replica en daar nemen wij geen genoegen mee.

(In de linkerbalk is Het Huttendossier opgenomen.)