?De doelstelling alle taboes af te breken leidt volgens de overtuiging van Hermans niet tot de bevrijding maar tot wanorde, tot een samenleving waarin alles mag en waarin als uiterste consequentie de gevaarlijke gekken vrijspel krijgen. De verruwing zal niet meer te stuiten zijn en uiteindelijk zal, voorspelt hij, elke fatsoenlijke burger zich moeten laten begeleiden door een veiligheidsbeambte of een lijfwacht. Hermans beseft dat zijn beklag over het gebrek aan fatsoen en moraal een radicale omslag betekent na de stormloop die hij tijdens de jaren ?50 heeft ondernomen op de toen heersende keurigheid en gezeglijkheid. Sterker nog, hij komt in de jaren ?70 in aanvaring met zijn diepste overtuiging. Zijn nihilistische opvatting dat morele waarden op willekeur berusten en dus geen aanspraak kunnen maken op geldigheid, zo realiseert hij zich nu, geeft in uiterste consequentie vrij baan aan de bloeddorst die in zijn ogen een kernmotief van het menselijk handelen is.
()
Nederland is in die periode zo gek aan het worden dat het perspectief van de chaos in zijn ogen reëel wordt. Overdreven? Dertig jaar later zijn de pogingen om de geest van maatschappelijke verruwing weer in de fles te krijgen een kwestie van hoge politieke prioriteit.?

Ronald Havenaar in zijn zojuist verschenen boek ?Muizenhol - Nederland volgens Willem Frederik Hermans?. Met de essays, vraaggesprekken en romans als bron portretteert Havenaar de schrijver als hater en kenner van Nederland.

?Een van de beste schrijvers van Nederland doordat hij een van de beste schrijvers over Nederland was.?

Wat zou Hermans hebben geschreven in het voorbije Pimjaar?

W. F. Hermans overleed in 1995. Hij wordt gemist.