Het leek vanmorgen nog zo'n onschuldig, ongecompliceerd vakantiestukje - Kinderparadijs - maar de problemen stapelen zich op.

De kenners zeggen nu dat het konijn een haas is, maar dat hij dus volkomen ten onrechte hoog heeft opgegeven over zijn hol met gangenstelsel.
Een haas toeft op een bovengronds leger.

'Een haas in een hol? Dat zou een uniek bericht zijn. Dát is pas een scoop van wereldformaat!'

Kijk en dan wordt de internetjournalist superactief - al is het onderwerp nog zo onbelangrijk (haas of konijn - waar hébben we het over), als het scoren van 1 miljoen hits binnen drie uur tot de mogelijkheden behoort, komt hij in de benen.

Ik sprong op de fiets en scheurde naar de dagcamping. Nu zou ik de/het haas/konijn het hemd van het lijf vragen.
'Wie, maar vooral wat bent u? Waarom wilde u mij zand in de ogen strooien met uw holverhaal? Hebt u geldige papieren?'

Ik zette mijn fiets op z'n standaard, trok mijn mobiel... en toen zag ik het pas.

De zanderige speelplek lag er verlaten, ja spookachtig leeg bij. Geen vrolijke houten bouwwerken, vlaggen en kindergejoel.
Het kinderparadijs moest hals over kop zijn afgebroken en weggevoerd. Een achtergelaten halve vlaggenmast, een geknakte tentstok en sporen van tractorbanden in het zand vormden het bewijs, dat ik de tijdelijke nederzetting niet bij elkaar had gedroomd.

Ik ging het terrein op in de hoop de haas te treffen voor tekst en uitleg. Geen spoor dus. Ik fotografeerde een half ingestort hol. Of was het een verlaten leger?

De vragen blijven. We gaan de nacht in zonder antwoorden.
Ach, een open einde is wel zo mooi.