Vanmiddag las ik in twee ochtendkranten over de beeldententoonstelling ?Den Haag Sculptuur? op het Lange Voorhout. En omdat ik elke gelegenheid aangrijp om naar Den Haag te gaan - ik geef het toe - besloot ik tot een reportage.

Twee uur en een fikse treinvertraging later (goed ijs hebben ze in de hal van Schiphol!) stond ik op de mooiste laan ter wereld. Er staan enkele tientallen beelden opgesteld.

Dat het thema luidt ?Euopa in beeld?, zal mij een zorg zijn. Hoe jammer is het toch dat beeldhouwwerken altijd ?verklaard? moeten worden met verhaaltjes over het hoe en waarom. Omdat ze zo kostbaar zijn om te maken, veronderstel ik, moeten vele opdrachtgevers en sponsors gevonden worden en die willen mooie, kloppende verhaaltjes.
Het kunstenaarsaanbod is gevarieerd, van Maillo, tot Jungermann, Armando, Atelier van Lieshout en Mascarò.

Meest opvallend is een kerkje van sloophout en piepschuim, ?The importance of Swedish Poverty?, van de Zweed Peter Johansson, dat op de kop van het Voorhout prachtig staat te stralen in de richting van het Noordeinde, the importance of Dutch richness.

Van het enfant terrible van de Deense kunst, Christian Lemmertz, staat er een wit geslachtloos Grieks/Romeins beeld, waarvan vooral de voeten opvallen. De recensente van het Algemeen Dagblad zag een Asterix en Obelix-sandaal en een Katrien Duck-pump (of is dat het verhaaltje van de kunstenaar?).