Het programma is nog aan de gang, maar ik haakte af. Ik kon de confrontatie niet langer verdragen.

Zomergast Heleen van Royen heeft mij namelijk met de neus op het feit gedrukt dat mijn gehoor ernstig achteruit is gegaan.

Driekwart van wat zij zegt versta ik niet.

Ik heb het geluid van de televisie opengedraaid, ik heb beide handen als hulpschelpen achter mijn oren geplaatst, maar dan nog komen haar betogen grotendeels als warrig gebrabbel tot mij.

Het is ongetwijfeld buitengewoon interessant wat zij te berde brengt - anders was zij niet uitgenodigd - maar het ontgaat mij helaas.

Het is schokkend zo plotseling te worden geconfronteerd met je eigen lichamelijke aftakeling.

Ik ga morgen direct een afspraak maken met een KNO-arts, waarna een audicien mij voor beide oren een apparaatje moet ?aansmeren?.
Je schijnt nu van die hele kleine mini-computertjes te kunnen krijgen, die niemand ziet zitten.
(In je oren.)