Ze zijn er weer. En, al zeg ik het zelf, ik vond mijn eerste eikelwerkje van het jaar lang niet gek.

Een voordeel van eikelwerken in deze tijd is, dat men gewend is aan rare SF-achtige wezens. Het hoeft niet persé een herkenbaar schaap, of pijprokend eikelmannetje meer voor te stellen.

• Mag ik u vragen, meneer de hoofdredacteur: u maakt uw eikelwerkjes voor de kinderen die wel eens op de redactie langskomen, neem ik aan?

'O, nee hoor. Er komen hier zelden of nooit kinderen langs. Nee, puur voor mezelf. Als ik op straat eikels zie liggen, moet ik er iets van maken. Kan me niet schelen wie mijn eikelgewrochten ziet.'

• Maar u zet ze wel op internet - u vindt uw eikelwerk blijkbaar kunstzinnig genoeg om te exposeren.

'Ach welnee, zie het als een tip: mensen, niet vergeten, er liggen weer eikels op straat, doe er wat mee!
En straks de kastanjes... Daar kun je hele enge, stekelige monsters van maken. Ik verheug me erop!'